ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:ประวัติสุนทรภู่ - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๗๐.djvu/79

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๗๑

บรรดาผู้ที่ชอบอ่านบทกลอนไทยดูเหมือนจะเห็นพ้องกันโดยมากว่า สุนทรภู่เปนกวีที่พิเศษสุดคนหนึ่ง ถ้าแลจะลองให้เลือกกวีไทยบรรดาที่มีชื่อเสียงปรากฎมาในพงศาวดาร คัดเอาแต่วิเศษสุดเพียง ๕ คน ใคร ๆ เลือกก็เห็นจะเอาชื่อสุนทรภู่ไว้ในกวี ๕ คนนั้นด้วย ข้อวิเศษของสุนทรภู่ที่แปลกกับกวีอื่นนั้น คือ ในกระบวนกลอนอย่างหนึ่ง กับชสำนวนกระบวนกล่าวความอย่างปากตลาดอิกอย่างหนึ่ง ในกระบวนเหล่านี้ จะหาตัวสู้สุนทรภู่แทบไม่มี แต่บทกลอนของสุนทรภู่นั้น ถ้าว่าโดยหลักฐานในทางอักษรศาสตร์ มีที่ติได้หลายอย่าง เช่น มักใช้ศัพท์ผิด และชอบเขียนแก้ศัพท์ไปตามใจ สุดแต่ให้ได้สัมผัสกลอน แม้แต่งโคลง (นิราศสุพรรณ) ก็มิใคร่เอาใจใส่ในข้อบังคับเอกโท จะเปรียบกับบทกลอนของกวีที่เปน