ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:ประวัติสุนทรภู่ - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๗๐.djvu/80

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๗๒

บุคคลชั้นสูง เช่น พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จฯ พระพุทธเลิศหล้านภาลัย นั้น เปรียบกันไม่ได้ ทั้งนี้ ก็เปนธรรมดา ด้วยการที่ได้ศึกษาผิดกัน บุคคลชั้นสูง เมื่อเรียนเขียนอ่านหนังสือแล้ว ได้เรียนแบบแผนกระบวรภาษาและตำราอักษรศาสตร์แล้วจึงหัดแต่งหนังสือ ฝ่ายบุคคลชั้นต่ำเช่นสุนทรภู่ ได้ศึกษาเพียงแต่หัดอ่านและเขียนหนังสือ ไม่มีโอกาศได้เล่าเรียนตำหรับตำราอันใด มีอุปนิสสัยชอบแต่งบทกลอน ก็เริ่มหัดแต่งด้วยช่วยเขาบอกบทดอกสร้อยสักรวาอันต้องคิดกลอนเปนสำคัญ ฝึกหัดมาในทางนี้ ความคุ้นเคยก็ชักจูงใจให้รักและให้ชำนาญในทางกลอน เลยถือกลอนเป็นสำคัญยิ่งกว่าที่จะใช้ถ้อยคำให้ถูกต้องตามแบบแผน จะยกตัวอย่างพอให้เห็นดังเช่นคำขุนแผนในบทเสภาที่ได้คัดมาลงไว้แล้วนั้น สุนทรภู่แต่งว่า "แต่พ่อนี้ท่านเจ้ากรมยมราช" เช่นนี้ กวีที่เปนคน