ข้าพเจ้ากลับมาสู่ประเทศไทยในเดือนธันวาคม ปี พ.ศ. ๒๔๘๐ พร้อมด้วยความหวังที่จะได้พบเห็นกิจการดนตรีของเราเจริญรุ่งเรืองขึ้น
- พ.ศ. ๒๔๘๑
ข้าพเจ้าลงมือร่างโครงการณ์การศึกษาเสนอให้กับกรมศิลปากรทันที ระเบียบและวิธีการดำเนินงานต่าง ๆ ที่มีอยู่พร้อมมูลในโครงการณ์นั้นก็ได้เป็นไปตามแนวทางการศึกษาเช่นอารยะประเทศเท่าที่ข้าพเจ้าได้พบเห็น แต่กรมศิลปากรก็กลับเพิกเฉย มิได้นำพาแต่อย่างใด ความหวังของข้าพเจ้าในอันที่จะได้เห็นกิจการทางด้านดุริยางค์ศิลปของชาติเจริญรุ่งเรืองขึ้นในอนาคต ก็เลยต้องยุติสุดสิ้นลงพร้อมกันกับโครงการณ์นั้นด้วย
- พ.ศ. ๒๔๘๒
ภายหลังที่ข้าพเจ้ากลับมาประเทศไทยแล้ว ความหวังต่าง ๆ ที่จะให้ศิลปทางการดนตรีของชาติดำเนินไปอย่างรุ่งโรจน์ก็กลับต้องล้มเหลวลงทุก ๆ ด้าน แม้กระทั่งวงดนตรีสากลของกรมศิลปากรเอง แทนที่จะเจริญขึ้น ก็กลับทรุดโทรมลงอีก จำนวนนักดนตรีลดน้อยลงกว่าเดิม โดยได้ลาออกไปเพื่อประกอบอาชีพทางอื่น เพราะไม่ได้รับความยุติธรรมในเรื่องเงินเดือนบ้าง ถูกปลดออกไปด้วยเหตุต่าง ๆ บ้าง ฐานะของวงดนตรีจึงอยู่ในสภาพที่น่าสลดใจอย่างที่สุด และบทเพลงไทยก็พลอยรับเคราะห์กรรม ถูกสั่งให้งดการบันทึกต่อไปด้วย
