ด้วย ให้มาบริโภคพร้อมกันกับพากุลกุมาร พากุลกุมารนั้นก็จักบริโภคขาทนิยโภชนิยาหารอันเจือด้วยฟองไข่ ครั้นบริโภคแล้ว ภริยาของพากุลกุมารก็จักเกิดความเดือดร้อนหนีไป เมื่อเปนดังนี้ ผัวเมียทั้งสองนั้นก็ต้องพลัดพรากจากกันเปนธรรมดา เพราะฉนั้น ไม่ควรจะให้เนิ่นช้า ขอพระองค์จงมีรับสั่งให้กระทำพิธีดังข้าพระบาทกราบทูลนี้เถิด พระพุทธเจ้าข้า
พระเจ้าพาราณสีจึงมีรับสั่งให้พ่อครัวแต่งขาทนิยโภชนิยาหารอันเจือด้วยฟองไข่ แล้วให้เชิญอิศรชนทั้งหลาย มีเสนาบดีแลเศรษฐีเปนต้น มาบริโภคพร้อมกันทั้งพากุลกุมารโพธิสัตว์ ตามคำของคามโภชกซึ่งกราบทูลแนะนำนั้น
ฝ่ายพากุลกุมารโพธิสัตว์มิได้รู้ว่า โภชนาหารนั้นเจือไปด้วยฟองไข่ ก็บริโภคโภชนาหารตามความปราถนา เมื่อบริโภคแล้ว นางสุขุมาอัณฑาก็ให้มีกายแลจิตต์ใจอันหวั่นไหวเร่าร้อน ไม่สามารถที่จะนั่งนอนให้เปนสุขอยู่ได้ จึงเที่ยวเดิรไปตลอดที่นาทั้งสิ้น แล้วเรียกสุนัขนั้นเข้ามาใกล้ เมื่อจะสั่งความให้บอกแก่สามี จึงกล่าวคาถาว่า
สุนขทาส วจนํ | มม สามิกํ วทตุ | |
มยฺหํ หทยปริฬาหา | อิธ วสิตุํ นาสกฺขึ | |
สเจ มํ อนุพนฺธิตุํ | อิมาย ปจฺฉิมาทิสาย | |
ตํ อุชุมคฺคํ คจฺฉตุ ฯ |