พลนิกายออกจากนครต่าง ๆ มาประชุมกันณหน้าพระลานที่เมืองนี้ (เราจักให้ราชธิดาเลือกภัศดาเอาตามชอบใจ)
มหาชน มีราชโอสเป็นต้น ก็มีความโสมนัสหรรษาปราร์ถนาจะได้ราชเทวีเป็นมเหษี ต่างก็ตกแต่งประดับกายแล้วมาประชุมกันณหน้าพระลานหลวง พระเจ้ากรุงพาราณสีให้เชิญราชธิดาคันธาเทวีมากับนารีบริวาร แล้วรับสั่งให้เลือกสามีตามชอบใจ ราชธิดาคันธาเทวี เมื่อจะเลือกสามีนั้น เห็นมหาชน มีราชโอรสเป็นต้น ก็ไม่ชอบใจตน จึ่งทูลพระราชบิดาว่า ข้าแต่เทวดา มหาชนบรรดาที่มาประชุมกันเหล่านี้หาเป็นที่รักใคร่อาบใจของหม่อมฉันไม่ พระเจ้ากรุงพาราณสีทรงฟังดังนั้นก็กริ้วยกใหญ่ ตรัสตวาดว่า อีหญิงทมิลหีนชาติ เราปราร์ถนาจะทำอาวาหมงคลให้ ได้เรียกมหาชน มีราชโอรสเป็นต้น มีรูปร่างโสภณ มามากมาย เจ้าจะเลือกเอาสักคนหนึ่งก็ไม่ได้เจียวหรือ
พระเจ้ากรุงพาราณสีจึ่งตรัสถามพวกชาวเมืองว่า พวกชาวเมืองได้เห็นและได้รู้ว่า บุรุษคนใดคนหนึ่งซึ่งมาแต่ที่อื่นมาอยู่เมืองนี้มีบ้างหรือไม่ ฯ ข้าแต่พระมหาราช มีทุคตบุรุษคนหนึ่ง รูปผิดมนุษย์ธรรมดา สกลกายาวิกลน่าชัง รูปเหมือนเงาะป่า บัดนี้ อาศัยนายคามโภชกเลี้ยงชีวิตด้วยกิจรับจ้างเลี้ยงโค ฯ พระเจ้ากรุงพาราณสีจึ่งตรัสบอกกะราชธิดาว่า ดูกรคันธาเทวี เดี๋ยวนี้มีบุรุษคนหนึ่ง รูปร่างพิกลน่าชัง อาศัยนายคามโภชกเลี้ยงชีวิต ถ้าเจ้าไม่ชอบใจมหาชน มีราชโอรสเป็นต้นไซร้ เราจะให้นำเจ้าเงาะป่านั้นมาทำให้เป็นภัศดาของเจ้า จะเอาหรือไม่ ราชธิดาคันธาเทวีสดับโองการดังนั้น ให้
