พม่ากวาดเอาพระราชวงษานุวงษ์[1] ไปสิ้น จึงยกกรมหมื่นเทพพิพิธขึ้นเปนพระเจ้าแผ่นดินสืบพระวงษ์พระเจ้าแผ่นดิน[2] ต่อไป เรียกว่าเจ้าพิมาย เจ้าพิมายจึงตั้งพระพิมายเปนเจ้าพระยาศรีสุริยวงษ์ ผู้สำเร็จราชการ ตั้งนายสา บุตรผู้ใหญ่ เปนพระยามหามนตรี ตั้งบุตรผู้น้อยเปนพระยาวรวงษาธิราช เรียกว่าพระยาน้อย.
๏ในขณะเมื่อกรุงเสียแล้วนั้น พวกข้าราชการแลเชื้อวงษ์ผู้ดีณกรุงหนีขึ้นไปอยู่กับพระเจ้าพิมายเปนอันมาก จึงโปรดตั้งให้เปนขุนนางผู้ใหญ่ผู้น้อยตามสมควรแก่คุณานุรูป แต่ยังหาครบตามตำแหน่งไม่ แลเจ้าพระยาศรีสุริยวงษ์จึงคิดกับบุตรทั้งสองว่า จะจับหลวงแพ่ง เจ้าเมืองนครราชสิมา มาฆ่าเสียให้สิ้นหนาม ขณะนั้นหลวงแบ่งทำบุญ ให้มีลคร เจ้าพระยาศรีสุริยวงษ์กับพระยาทั้งสองผู้บุตรรู้ จึงพาทหารซึ่งมีฝีมือสิบคนกับไพร่พลห้าร้อยยกจากเมืองพิมายมาณเมืองนครราชสิมา ฝ่ายหลวงแพ่งไม่ทันรู้ตัวว่าเขาคิดร้าย ไว้ใจอยู่ว่าเปนมิตรกัน แลพระยาทั้งสามก็เข้านั่งดูลครด้วยกันกับหลวงแพ่ง ครั้นได้ที เจ้าพระยาศรีสุริยวงษ์ก็ฟันหลวงแพ่ง พระยามหามนตรีฟันนายแก่น พระยาวรวงษาธิราชฟันนายย่น ตายทั้งสามคน พวกทหารเมืองพิมายก็ฆ่าฟันทหารเมืองนครราชสิมาตายเปนอันมาก เจ้าพระยาศรีสุริยวงษ์จึงให้พระยาวรวงษาธิราชตั้งอยู่ณบ้านจ่อหอรักษาเมืองนครราชสิมา แล้วเจ้าพระยาศรีสุริยวงษ์แลพระยามหามนตรีก็กลับไปยังเมืองพิมาย ตั้งเกลี้ยกล่อมผู้คน บำรุงอาณาประชาราษฎรแลทแกล้วทหารให้มีกำลังสมบุญ
