ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:พงศาวดาร - ศธ (๑) - ๒๔๔๔.pdf/39

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
พระราชพงษาวดารสังเขปที่ ๒

บรมราชาธิราช, เข้ามาแต่เมืองสุพรรณบูรี, พระราเมศวรถวายสมบัติ์, เสด็จขึ้นเสวยสมบัติ์ได้ ๑๓ ปี, เสด็จสวรรคตในปีจอ จัตวาศก.

(๔)ลุศักราช ๗๔๔ ในปีจอนั้น, เจ้าทองจันทร์ราชบุตร์, นัยหนึ่งว่า เจ้าท้องลั่น ได้เสวยราชราชสมบัติ์ ๗ วัน. สมเด็จพระราเมศวรจับสำเร็จโทษเสีย, แล้วขึ้นเสวยสมบัติ์อีกครั้งหลังได้ ๖ ปี, สวรรคตในปีเถาะ นพศก.

(๕)ลุศักราช ๗๕๙ ในปีเถาะนั้น, สมเด็จพระเจ้ารามราชบุตร์, ได้เสวยสมบัติ์ได้ ๑๕ ปี, ต้องเนียรเทศในปีมเสง ตรีศก.

(๖)ลุศักราช ๗๖๓ ในปีมเสงนั้น, สมเด็จพระนครินทราชาธิราช, เสวยราชสมบัติ์ได้ ๑๘ ปี สวรรคตในปีจอ สัมฤทธิศก.

(๗)ลุศักราช ๗๘๐ ในปีจอนั้น, เจ้าสามพระยาราชบุตร์ ทรงพระนาม สมเด็จพระบรมราชาธิราช เสวยราชสมบัติ์ได้ ๑๗ ปี, สวรรคตในปีขาล ฉอศก.

(๘)ลุศักราช ๗๙๖ ในปีขาลนั้น, สมเด็จพระบรมไตรยโลกยนารถราชบุตร์, เสวยราชสมบัติ์ได้ ๑๖ ปี, สวรรคตในปีมเสง เอกศก,

(๙)ลุศักราช ๘๑๑ ในปีมเสงนั้น, สมเด็จพระอินทร์ราชาราชบุตร์, เสวยราชสมบัติ์ได้ ๒๒ ปี, สวรรคตในปีขาล โทศก.

(๑๐)ลุศักราช ๘๓๒ ในปีขาลนั้น, สมเด็จพระรามาธิบดีราชบุตร์, เสวยสมบัติ์ ๔๐ ปี สวรรคตในปีมเสง เอกศก.

(๑๑)ลุศักราช ๘๗๑ ในปีมเสงนั้น, สมเด็จพระบรมราชามหาพุทธางกูรราชบุตร์, เสวยสมบัติได้ ๕ ปี ประชวรทรพิษสวรรคตในปีรกา เบ็ญจศก.

(๑๒)ลุศักราช ๘๗๕ ในปีรกานั้น, พระรัษฎาธิราชกุมารราชบุตร์,