หน้า:พรบ สัญจรโรค ๑๒๗.pdf/2

วันที่ ๒๒ มีนาคม ๑๒๖

เล่ม ๒๔ หน้า ๑๓๖๖

ราชกิจจานุเบกษา

---

มาตรา๓เมื่อได้ใช้พระราชบัญญัตินี้แล้ว ให้เลิกวิธีเก็บภาษีบำรุงถนนแต่เดิมนั้นเสีย หมวดที่ ๒ คำอธิบาย มาตรา๔คำว่า “เสนาบดี” หมายความว่า เสนาบดีกระทรวงมหาดไทย หรือเสนาบดีกระทรวงนครบาล ผู้บังคับบัญชาการท้องที่ซึ่งได้ใช้พระราชบัญญัตินี้ คำว่า “เจ้าพนักงาน” หมายความว่า เจ้าพนักงานต่าง ๆ ซึ่งเสนาบดีเจ้ากระทรวงได้มอบให้มีหน้าที่ทำการตามพระราชบัญญัตินี้ คำว่า “หญิงนครโสเภณี” หมายความว่า หญิงที่รับจ้างทำชำเราสำส่อนโดยได้รับเงินผลประโยชน์เปนค่าจ้าง มาตรา๕ถ้าผู้ใดผู้หนึ่งซึ่งไดตั้งโรงหญิงนครโสเภณีอยู่แล้วหรือจะตั้งขึ้นใหม่ณตำบลใดตำบลหนึ่ง ควบคุมหญิงนครโสเภณีคนหนึ่งหรือหลายคนก็ดี ผู้นั้นชื่อว่า นายโรงหญิงนครโสเภณี ตามพระราชบัญญัตินี้ แต่ผู้ซึ่งจะเปนนายโรงนั้น อนุญาตให้เปนได้เฉภาะแต่ผู้ที่เปนหญิงด้วยกัน หมวดที่ ๓ ว่าด้วยนายโรง มาตรา๖ห้ามมิให้ผู้ใดผู้หนึ่งตั้งโรง

หญิงนครโสเภณีโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานเปนอันขาด มาตรา๗ถ้าผู้ใดผู้หนึ่งที่ตั้งโรงอยู่ก่อนแล้วก็ดี หรือที่จะตั้งใหม่ก็ดี ปราถนาจะตั้งโรงหญิงนครโสเภณี ก็ให้ผู้นั้นทำเรื่องราวมายื่นขออนุญาตต่อเจ้าพนักงาน เมื่อเจ้าพนักงานเห็นสมควรออกใบอนุญาตให้แล้ว จึงจะตั้งโรงหญิงนครโสเภณีได้ ใบอนุญาตนั้น ใช้ได้แต่เฉภาะนายโรงผู้นั้นผู้เดียว ห้ามมิให้เอาใบอนุญาตไปให้ผู้อื่นใช้ หรือเอาใบอนุญาตของผู้อื่นมาใช้เปนอันขาด มาตรา๘นายโรงผู้ใดได้รับอนุญาตตั้งโรงหญิงนครโสเภณีในตำบลใดแล้ว ถ้าจะย้ายไปตั้งที่ตำบลอื่น ก็ให้ชี้แจงเหตุผลที่จะต้องย้ายไปนั้นต่อเจ้าพนักงานก่อน เมื่อเจ้าพนักงานตรวจเห็นชอบเปลี่ยนตำบลในใบอนุญาตให้แล้ว จึงจะย้ายไปได้ มาตรา๙ถ้านายโรงผู้ใดประพฤติการให้เปนที่เดือดร้อนรำคานแก่มหาชน หรือก่อเหตุอย่างใดอย่างหนึ่งขึ้น ซึ่งเจ้าพนักงานเห็นว่า ไม่เปนการสมควร เจ้าพนักงานมีอำนาจที่จะถอนใบอนุญาตนั้นคืนเสียทีเดียว หรือจะเรียกใบอนุญาตคืนเสียชั่วคราวหนึ่งก็ทำได้ มาตรา๑๐นายโรงทั้งปวงจะรับเลี้ยงหญิงนครโสเภณีไว้ได้ก็เฉภาะแต่หญิงนั้นมีความสมัค ถ้าหญิงนครโสเภณีผู้ใดไม่