จะให้ทำลายชีวิตรของพระองค์ ก็กลายเป็นเครื่องสักการบูชา อาฬวกยักษ์ยิ่งโกรธมากขึ้น จึงเอาผ้าโพกขว้างขึ้นไปบนอากาศ หวังจะให้ตกลงมาประหารพระองค์ ผ้าโพกก็แสดงฤทธิ์ต่าง ๆ ดังสนั่นกึกก้องไปในอากาศ แล้วกลับตกลงมาเป็นดอกไม้ธูปเทียนบูชา บริษัทของอาฬวกยักษ์และฝูงเทวดาเห็นดังนั้นก็มีความยินดี พากันร้องสาธุการเสียกกึกก้องโกลาหล อาฬวกยักษ์คิดว่า ผ้าโพกของเราผืนนี้ ถ้าจะขว้างภูเขาใหญ่เท่าเขาพระสุเมรุ ก็อาจจะทำลายให้ละเอียดไป หรือถ้าจะขว้างไปในมหาสมุทร น้ำในมหาสมุทรก็จะแห้งไปหมด เราขว้างพระสมณะองค์นี้ มากลับกลายเป็นดอกไม้บูชา ดูน่าอัศจรรย์นัก อย่ากระนั้นเลย เราจะข่มสมณะนี้ด้วยวาทะ ถ้าแพ้เรา ๆ ก็จะฆ่าเสีย คิดแล้วจึงร้องว่า ท่านมานั่งบนที่นั่งเราทำไม จงลุกไปเสียข้างนอก พระองค์ก็เสด็จออกไป บอกให้กลับเข้ามานั่งที่เก่าอีก พระองค์ก็เสด็จเข้ามา อาฬวกยักษ์เห็นดังนั้นยิ่งนึกอัศจรรย์มากว่า พระองค์ไม่โกรธตอบ และเป็นคนว่าง่าย บอกอย่างไรก็ทำตามทุกอย่าง พระองค์จึงตรัสว่า ท่านทำแก่เรา ๆ มิได้โกรธตอบและมิได้
