 | แม่แบบ {{หัวสลับ 2}} ถูกยกเลิกแล้ว กรุณาใช้แม่แบบ {{หัวสลับ}} ทดแทน |
ยังไม่บริบูรณ์ สิทธิและหน้าที่ของผู้ให้ยืมและผู้ยืมยังไม่มีขึ้น เช่น เราสัญญาจะให้เพื่อนเรายืมหนังสือกฎหมายเล่มหนึ่งไปอ่าน ถ้าเรายังไม่ได้ส่งมอบหนังสือกฎหมายเล่มนั้นให้แก่เพื่อนเรารับไปแล้ว ก็ยังไม่มีสัญญายืมเกิดขึ้น คงมีแต่สัญญาจะให้ยืมเท่านั้น.
สัญญาจะให้ยืม จะต้องทำอย่างไรกัน จึงจะผูกพันคู่สัญญานั้น ประมวลกฎหมายว่าด้วยลักษณะยืมมิได้บัญญัติไว้ว่า จะต้องทำสัญญากันเป็นลายลักษณ์อักษรลงลายมือชื่อฝ่ายที่รับผิด หรือเพียงแต่ตกปากลงคำกันก็ใช้ได้ เช่น เราพูดขอยืมรถยนตร์จากเพื่อนเราเพื่อให้มารับเราไปสอบไล่กฎหมาย เพื่อนเราก็ตกลงจะส่งรถยนตร์มารับตามที่กำหนดไว้ ครั้นถึงเวลา เพื่อนเราไม่ส่งรถยนตร์มารับ เป็นเหตุให้เราขาดสอบไล่กฎหมาย เราจะมีสิทธิเรียกร้องอะไรได้บ้างตามกฎหมาย
ถ้าจะกล่าวตามหลักกฎหมายอังกฤษแล้ว สัญญาจะให้ยืมทรัพย์จะมีผลบังคับได้ตามกฎหมายก็ต่อเมื่อคู่สัญญาได้ทำสัญญากันเป็นลายลักษณ์อักษรลงลายมือชื่อประทับตรา (ตามศัพท์กฎหมายเรียกว่า Contract under Seal) ดู Jenk's Digest of English Civil Law, 2nd. Ed. Vol. I page 198 & 437
การที่กฎหมายอังกฤษมีหลักเกณฑ์ดังกล่าวนี้ ก็เพราะเหตุว่า สัญญาธรรมดาที่ไม่ได้ทำกันเป็นลายลักษณ์อักษรลงลายมือชื่อประทับตราแล้ว ต้องมีสินจ้าง (consideration) จึงจะก่อให้เกิดเป็นสัญญาขึ้น แต่การจะให้อีกฝ่ายหนึ่งยืมของไปใช้ อีกฝ่ายหนึ่ง คือ ผู้ให้ยืม ไม่มีสินจ้าง (consideration) อะไรตอบแทน ผู้ยืมฝ่ายเดียวเท่านั้นเป็นผู้ที่ได้รับประโยชน์จากการยืม ผู้ให้ยืมไม่มีอะไรที่เป็นคุณประโยชน์ตอบแทนเลย
