หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๒๐๙
องก์ที่ ๑
ฉาก : ลานหน้ามุขเด็จแห่งวิมานของสุเทษณะเทพบุตร์, บนสวรรค์.
[ก่อนเปิดม่าน, ตัวละครเหล่านี้ต้องพร้อมอยู่บนเวที, คือ สุเทษณะ เทพบุตร์, เอกเขนกอยู่บนเตียงที่บนมุขเด็จ, มีนางอัปสรอยู่งานพัดคน ๑; จิตระเสนนั่งอยู่หน้ามุขเด็จ, และมีบริวารของสุเทษณ์นั่งรายเป็นแถวทั้ง ๒ ข้างเวที; กลางเวทีมีพวกคนธรรพสำรับ ๑, ถือช่อดอกไม้ทั้ง ๒ มือทุกคน, พิณพาทย์ทำเพลงโหมโรงจนถึงเวลาควรจะเปิดม่าน, จึ่งทำเพลงเหาะ. พอเปิดม่าน, พวกคนธรรพ์ก็เริ่มร้องและรำอย่างรำโคม, ดนตรีเล่นคลอเสียงไปตลอด, ไม่ต้องรับ.]
บทร้องของคนธรรพ
(ลำเหาะ.)
(ลำเหาะ.)
[ยานี, ๑๑.]
| ๏ ข้าบาทผู้ภักดี | ต่อธุลีพระบาทา |
| พร้อมกันถวายอา– | เศียระพาทแด่เทวัน |
– ๑๔ –
