หน้า:รวมงาน - วชิราวุธ - ๒๕๐๑.pdf/222

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๒๑๐
๏ ขอจงเสวยสุข นิราศทุกข์ไร้โรคัน–
ตะรายแลภยัน– ตะรายาอย่ายายี
๏ พระองค์ทรงมีคุณ กะตะบุญบาระมี
บำเพ็ญในอดี– ตะกาลดลผลไพบูลย์
๏ ชาติก่อนเป็นสุกษัตร์ เถลิงรัฐราไชสูรย์
ในวงศะประยูร สุระแมนแคว้นปัญจาล
๏ ทรงธรรมล้ำมะนุษ ฤทธิรุทมหาศาล
บำเพ็ญพะลีการ ทุกอย่างงามตามวิสัย
๏ ครั้นถึงเวลาอันควร ภูมิศวรจากไผท
เสด็จสุราลัย เสวยสุขในแดนสรวง
๏ เหล่าข้าพึ่งพระเดช ปกป้องเกศข้าทั้งปวง
จึงพร้อม ณ แดดวง ภักดีหมายถวารพร
๏ สิ่งใดพระประสงค์ จงสิทธินิรันดร
ใดองค์จอมอมร ไม่โปรดปรานเร่งผ่านไป ฯ
[สุรางคณา, ๒๘]
สุเทษณ์. เหวยจิตระเสน มึงบังอาจเล่น ล้อกูไฉน?
จิตระเสน เทวะ, ข้าบาท จะบังอาจใจ ทำเช่นนั้นไซร้ ได้บ่พึงมี.