ถ้าอ่านตามความนี้ จะเข้าใจว่า สาขาแบงก์ต่างประเทศได้เปรียบกว่าแบงก์ที่ตั้งขึ้นเองในเมืองไทย ที่เข้าใจเช่นนี้ เพราะคำอธิบายที่ว่า "เงินทุนที่ใช้ หมายความรวมทั้ง เงินทุนที่ผู้ถือหุ้นได้ส่งแล้ว⟨"⟩ อย่างแบงก์สยามกัมมาจลเวลานี้ เงินทุนที่ผู้ถือหุ้นได้ส่งแล้ว ๓,๓๐๐,๐๐๐ บาท ก็แปลว่า จะรวมเสียภาษีทั้งหมด แต่สาขาแบงก์ที่มาตั้งในเมืองไทย ให้ถือว่า เป็นจำนวนร้อยละ ๒๕ แห่งจำนวนถัวเฉลี่ยนของเงินที่รับฝากในเดือนเดียวกัน การเก็บอาศัยหลักอะไร และแปลว่า สำหรับแบงก์สยาม จะต้องเสียภาษีในวงเงินทุนรวมทั้งทุนสำรองด้วย แต่สาขาแบงก์ต่างประเทศ ถือเพียง ๒๕ เปอร์เซนต์ จึ่งอยากทราบคำอธิบาย
ประธานคณะกรรมการราษฎรแถลงว่า เงินทุกของแบงก์ที่เป็นสาขาต่างประเทศ โดยปกตินั้นจะเอามาใช้ทั้งหมดไม่ได้ และจะคิดเก็บภาษีเช่นเดียวกับแบงก์สยามก็ไม่ได้ เพราะเหตุว่า เงินทุนของแบงก์ต่างประเทศเป็นก่อนใหญ่ ซึ่งรวมทุนทุก ๆ สาขา ถ้าจะเก็บภาษีในเงินทุนก้อนใหญ่นั้นแล้ว สาขาแบงก์มีหลายแห่งหลายประเทศ และเมื่อเก็บเช่นเดียวกัน ก็จะเป็นการเสียภาษีซ้ำหลายต่อ และเหตุใดจึ่งได้คิดเก็บ ๒๕ เปอร์เซนต์นั้น ก็เพราะเหตุว่า เท่าที่ได้ตัวเลขนี้ ก็เพราะผู้ชำนาญการพิเศษได้คำนวณมา และอาศัยความรู้จากแบงก์สยามด้วย อนึ่ง ได้ความว่า เงินทุนที่สาขาแบงก์ต่างประเทศนำมาหมุนรับซื้อขายเงิน
