รวมกันพิจารณาได้ ครั้นถึงเวลาโว๊ต อาจจะมาเพียง ๔๐ คน นอกนั้นไม่มาก็ได้ เพราะต่างก็รู้อยู่แล้วว่า จะโว๊ตอะไร นี่เป็นเทคนิคของปาร์เลียเมนต์ และในระหว่างนั้นเอง จะมีการไต่ถามอันเกี่ยวแก่ปัญหาต่าง ๆ ว่า ทำไมสิ่งนั้นไม่ทำอย่างนี้ ทำไม่อย่างนี้ไม่ทำอย่างนั้น หรือว่า ทำไมจึ่งทำอย่างนี้ ฯลฯ นอกจากนี้ ก็อาจจะไต่ถามถึงตัวบุคคลว่า ทำไมเสนาบดีคนนั้นนั่นเฉย ๆ หรือว่า ทำอย่างโน้นอย่างนี้ได้เหมือนกันซึ่งนอกไปจากคณะกรรมการราษฎร เพราะฉะนั้น ถ้าได้รวบรัดและผู้ที่มีความรู้มาประชุมกันเช่นนี้ งานก็จะไม่ช้านัก และสิ่งที่ช้าอยู่อีกอันหนึ่ง ก็คือ เรื่องการงบประมาณซึ่งจะได้อธิบายภายหลัง เช่นนี้ จะเห็นว่า อนุกรรมการได้พิจารณาโดยรอบคอบแล้ว
หลวงธำรงนาวาสวัสดิ์กล่าวว่า สรุปความที่พระยาราชวังสันกล่าวมาแล้ว เห็นว่า ไม่น่าจะวิตกประการใด เพราะเหตุว่า วิธีในการกระทำเช่นนี้ เป็นแต่เพียงว่า เราสงวนอำนาจให้กระทำได้ แต่ว่า เราจะใช้อำนาจนั้นโดยไม่ให้เดือดร้อนก็ได้ ในมาตรา ๓๓ ที่ว่า ถ้าสมาชิกมีจำนวนไม่น้อยกว่า ๑ ใน ๓ จะเสนอให้เรียกประชุมนั้น ก็โดยแน่นอนใจแล้วว่า ด้วยความจำเป็นและประโยชน์แห่งรัฐ ส่วนในมาตรา ๒๙ ก็ควรกำหนดให้มากกว่าสมัยหนึ่ง เพื่อสภาจะได้สงวนอำนาจนั้นไว้กำหนดโดยมิให้เป็นการเอิกเกริก ฉะเพาะข้อที่ว่า จะเป็นการลำบากแก่สมาชิกด้วยเวลาและผลประโยชน์นั้น เห็นว่า ไม่สำคัญ
