ประธานอนุกรรมการร่างรัฐธรรมนูญกล่าวว่า ในการที่จะรวมพิจารณาดั่งว่านั้น ไม่ขัดข้อง สำหรับมาตรา ๓๐ นั้นมีความว่า "สมัยประชุมสามัญสมัยหนึ่ง ท่านว่า มีเวลากำหนดเก้าสิบวัน แต่พระมหากษัตริย์จะโปรดเกล้าฯ ให้ขยายเวลาออกไปก็ได้
อนึ่ง ในระหว่างเวลาเก้าสิบวันนั้น จะโปรดเกล้าฯ ให้ปิดประชุมก็ได้"
ประธานสภากล่าวว่า บัดนี้ เราจะได้พิจารณารวมกันไปทีเดียว ๒ มาตรา คือ มาตรา ๒๙ และมาตรา ๓๐ ดั่งนี้ ใครจะมีความเห็นอย่างไรบ้าง
พระยาศรยุทธเสนีแสดงความเห็นว่า ในสองมาตรานี้ ขออภิปรายรวมกันไปทีเดียวว่า ในการที่จะให้มีประชุมเพียงสมัยเดียวและกำหนดเพียงเก้าสิบวันนั้น เห็นว่า น้อยไปในปีหนึ่ง เพราะเหตุว่า ในมาตรา ๔๐ มีความสำคัญอยู่ว่า สมาชิกจะไปพูดเวลาอื่นและออกความเห็นไม่ได้ นอกจากจะไต่ถามกรรมการราษฎรในเวลาประชุมเท่านั้น ถ้าหากว่า มีพระราชกำหนดหรือเรื่องอันควรพิจารณามากมาย เวลาที่กำหนดไว้เพียง ๙๘ วันนั้นออกจะน้อยเต็มที เห็นว่า ควรจะเพิ่มขึ้นอีกสมัยหนึ่งหรือมากกว่า แล้วแต่สภาจะกำหนดในมาตรา ๒๙ ส่วนมาตรา ๓๐ นั้น ขอเปลี่ยน ๙๐ วันเป็น ๑๒๐ วัน
ประธานอนุกรรมการร่างรัฐธรรมนูญกล่าวว่า ที่เรากำหนดเวลาดั่งมาตรา ๒๙ และ ๓๐ นั้น เรากำหนดตามรัฐธรรมนูญของญิปุ่น เขากำหนดไว้ปีละครั้งสำหรับการประชุมสามัญ ถ้าหากจะมีพิเศษ
