เสียค่าบริการหรืออะไรก็เข้าไป คือ เอาออกเสียจากที่ระโหฐาน ถ้ามาตรา ๘ พูดถึงที่อื่น ๆ หมด นอกจากที่ระโหฐาน ก็เห็นจะพอไปได้ อย่างนี้ ข้าพเจ้าเกรงจะมีช่องโหว่ มาตรา ๙ ข้าพเจ้าคิดว่า เรื่องกะเทยนี่ โทษน้อยไป ควรจะเอามากกว่านี้
พลเอก ประภาส จารุเสถียร (รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย): ก่อนอื่น ในนามของผู้รักษากฎหมายฉบับนี้ ขอขอบคุณท่านผู้ลุกขึ้นมาอภิปรายเป็นอย่างมากที่ได้พยายามทำความเข้าใจในพระราชบัญญัติฉบับนี้ให้กับท่านสมาชิกทั้งหลายได้ซาบซึ่งถึงพระราชบัญญัตินี้โดยถี่ถ้วนดีแล้ว กระผมจึงใคร่จะขอเรียนชี้แจงข้อสังเกตของท่านผู้ที่ลุกขึ้นมากล่าวเมื่อกี้นี้นั้น คือ สำหรับในมาตรา ๕ ตามที่ท่านเข้าใจนั้น เป็นการถูกแล้ว สำหรับมาตรา ๘ ที่ท่านสงสัยในเรื่องเจ้าของกิจการ ที่ได้พยายามจาระนัยไว้มากมายนั้น ความจริง เราได้พิจารณากันแล้วในเรื่องนี้ ที่เราได้กำหนดเฉพาะลงไปแต่เฉพาะเท่าที่เราได้จาระนัยชื่อไปนั้น ก็คือ หมายความว่า ในที่เหล่านั้น เรากำจัดไม่ให้มีอย่างแน่นอน ส่วนนอกจากนี้ออกไปนั้น ถ้าเขากระทำโดยมิดชิดปิดบังโดยตัวของเขาเองแล้ว ก็เป็นเรื่องที่เขากระทำได้ แต่ถ้าหากว่า ใครไปจัดทำในที่อื่น เป็นผิด มันคุ้มครองอยู่แล้ว เพราะฉะนั้น กระผมก็รู้สึกว่า จะไม่มีอะไร และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ข้อห่วงใยทั้งหลายนี้ สำหรับพระราชบัญญัติฉบับนี้ ก็เห็นจะไม่พ้นท่าน เพราะว่า เป็นกรรมาธิการชุดปกครอง ซึ่งจะได้เสนอต่อไป
นายมาลัย ชูพินิจ: โดยความคิดส่วนตัวของกระผม หลักการ กระผมเห็นพ้องด้วยทุกประการ และทัศนะที่ท่านสมาชิกผู้มีเกียรติรายแรกที่ได้อภิปรายมานั้น กระผมก็ขอสนับสนุน ทีนี้ มีข้อที่ยังวิตกอีกประการหนึ่ง ซึ่งกระผมอยากจะตั้งเป็นข้อสังเกตไว้ในที่นี้ ก็คือว่า โดยที่เราได้เลิกพระราชบัญญัติป้องกันสัญจรโรค คราวนี้ ปัญหาเรื่องที่ว่า เราได้เลิกไปแล้ว แล้วเราก็เอามาออกพระราชบัญญัติฉบับใหม่ คือ เรียกว่า พระราชบัญญัติปรามการค้าประเวณี หรือว่า ยับยั้ง หรือว่า ให้ลดน้อยลงไป แต่ว่า เป็นการแน่นอนเหลือเกินว่า เมื่อเพียงแต่ปรามการค้า โสเภณีก็คงจะยังมีต่อไป เพียงแต่ว่าเล็กน้อยลงมาเท่านั้น คือ หมดไปไม่ได้ นี่กระผมเห็นชอบอย่างยิ่ง เป็นของธรรมดาเหลือเกินว่า โสเภณีนี่หมดไปไม่ได้ ให้เล็กน้อยลง ให้หมดความอับอายขายหน้าต่อสาธารณะ และต่อชาวต่างประเทศ หรือระหว่างพวกเราเองเหล่านี้ เป็นต้น ที่กระผมเป็นห่วงอีกข้อหนึ่ง ก็คือ อยากจะทราบว่า เราจะมีวิธีป้องกันหรือว่าแก้ไขอย่างไรกันได้บ้างเกี่ยวกับปัญหาใหญ่ที่สุดยิ่งกว่าความอับอายขายหน้า ข้อนั้นก็คือ พวกกามโรค ซึ่งจะต้องมีอย่างแน่ ๆ เมื่อมีการค้าประเวณี ในข้อนี้ ขณะก่อนที่เรายัง
