เป็นของที่อาจจะเกิดวิพากษ์วิจารณ์กันมาก ข้าพเจ้าก็อยากจะขอฝากข้อสังเกต ถ้าว่าทางฝ่ายรัฐบาลจะกรุณารับไปดำริเพื่อเป็นความคิดในการพิจารณาให้ในวาระ ๒ ก็ดี ผู้ที่จะรับแต่งตั้งเป็นกรรมาธิการจะสดับตรับฟังข้าพเจ้าเพื่อเป็นข้อสังเกตได้บ้างก็ดี จะเป็นที่ขอบคุณยิ่ง ที่ข้าพเจ้าวิตกและห่วงใยนั้น ไม่ใช่ว่า ร่างพระราชบัญญัตินี้จะปิดประตูในการค้าประเวณี เพราะว่า เป็นสิ่งที่ปิดประตูไม่ได้ แต่ว่า ที่ท่านไปเขียนไว้ว่า สถานการค้าประเวณี หมายความว่า สถานที่ใด ๆ ที่จัดไว้เพื่อให้บุคคลอื่นทำการค้าประเวณี โดยจัดให้มีผู้ทำการค้าประเวณีไว้เพื่อการนั้น นี่ข้าพเจ้ามีความวิตกจริง ๆ วิตกว่า มันเป็นช่องโหว่ ที่เขียนไว้ก็นับว่า ดีมากอยู่ แต่มีช่องโหว่ เพราะว่า อ่านจากวิเคราะห์ศัพท์อันนี้แล้ว ก็เห็นได้ว่า ถ้าคน ๆ ใด จะเป็นหญิงก็ดี ชายก็ดี เอาบ้านของตัว หรือบ้านที่ตัวเช่า เป็นที่ที่ตัวเองทำการค้าประเวณี ก็ไม่เข้าอยู่ในบทวิเคราะห์ศัพท์ว่า เป็นสถานการค้าประเวณี นี่เปิดประตูไว้เพื่อจะค้ากันบ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่เป็นการจัดเป็นรูปหุ้นส่วนบริษัทอะไร ก็พอจะทำได้ แต่ทีนี้ ประตูมันเปิดกว้าง ถ้าสมมติว่า หลาย ๆ คนเขารวมกันและก็ไปเช่าบ้าน ๆ หนึ่ง เซ็นสัญญาเช่าเป็นผู้เช่าทุกคน เพิ่มค่าเช่านิดหน่อย เจ้าของบ้านก็คงยอม และเขาก็ค้าเองอย่างนี้ซิ และก็จ้างผู้จัดการไว้คอยเก็บตั๋วหรืออะไรเสียด้วย อย่างนี้ก็จะไปทำอย่างไร นี่กลัวจะเลี้ยงกันอย่างนี้ เพราะฉะนั้น ถ้ามีทางอะไรที่จะอุดช่องโหว่ไว้ได้ เป็นต้นว่า ถ้ามีผู้ค้าประเวณีตั้งแต่ ๒ ขึ้นไปอยู่ในที่เดียวกัน ให้สันนิษฐานก่อนว่า เป็นการทำให้ผู้อื่นค้าหรืออะไร บางทีจะช่วยได้บ้างกระมัง
ประการที่ ๒ ข้าพเจ้าไม่เข้าใจว่า มาตรา ๕ ที่ห้ามกระทำการบางอย่างเพื่อค้าประเวณี คือ ไม่ถึงกับค้าเพื่อค้าในถนนหรือที่สาธารณสถาน ทำไมเฉพาะถนน ทำไมเฉพาะสาธารณสถาน อาจจะมีที่อื่นอีก ทำไมไม่บอกในที่เปิดเผย อาจจะมีแม่น้ำลำคลอง อาจจะมีอะไร แต่แม่น้ำคำลองมันเป็นทางหลวง ไม่ใช่สถาน คำว่า สาธารณะ นี้จะต้องมีขอบเขตที่สาธารณชนเข้าไปได้ ทำไมไปห้ามเฉพาะถนน ประเดี๋ยวเกิดลอยเรือว่าอย่างไร อะไรอย่างนี้ ทำไมไม่อุดเสียให้หมด ถัดไป มาตรา ๘ อันนี้รู้สึกว่า ผู้ร่างก็พยายามจะเก็บตกสถานที่ต่าง ๆ ให้หมด เลยไปกล่าวถึงเจ้าของกิจการ ผู้ดู ⟨แล⟩ และ ผู้จัดการโรงแรม หอพัก สถานลีลาศ ไนท์คลับ คาบาเรท์ สถานนวดอบตัว หรือสถานอาบน้ำ ผู้ใดก็รู้สึกว่า พยายามดีมาก แต่ข้าพเจ้าคิดว่า ยิ่งเขียนมากไปยิ่งโหว่ เพราะถ้าข้าพเจ้าเป็นภัตตาคาร ก็ไม่เข้าในนี้ ลอยเรือในคลองอยู่ในคลองหลอด ก็ไม่เข้าอันนี้ เพราะฉะนั้น ขอฝากกรรมาธิการว่า เขียนให้รัดกุมยิ่งกว่านี้ สมมติว่า เป็นสถานที่ซึ่งโดยปกติสาธารณชนย่อมเข้าไปได้โดย
