หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓๗
| ร่าย | ||
| ๏ ครั้นรุ่งรางส่างแสงมะแลงทอง | สกุณาร่าร้องมะรองแฉ่ง | |
| พระตื่นจากไสยาศน์นลาตแทง | ชวนองค์ตะแลงแกงมะแลงกง | |
| สระสรงพักตรามะลาเต็ด | สรรพเสร็จออกจากมะลากก๋ง | |
| พร้อมหมู่ทหารมะลานปง | ก้มเกล้าเค้าคงมะลงแตง | |
| พระจึงมีสิงหนาทมะลาดจู | เหวยหมู่ทหารมะลานแฉง | |
| จงตรวจเตรียมโยธามะลาแกง | ตามตำแหน่งของใครมะไลที | |
| ฯ ๖ คำ ฯ | ||
| ๏ บัดนั้น | เสนารับสั่งมะลังปี๋ | |
| ต่างชะแง้แลดูมะลูจี | พาทีเบี้ยวบุ้ยมะลุยตุง | |
| แล้วมาเร่งรัดจัดเจา | พร้อมพรั่งดังเก่ามะเลาปุ๋ง | |
| คอยพระมะเหลไถมะไลทุง | ต่างนายหมายมุ่งจะลูงทา | |
| ฯ ๔ คำ ฯ | ||
| ๏ เมื่อนั้น | พระมเหลไถมะไหลถา | |
| ชวนนางตะแลงแกงมะแลงกา | ขึ้นทรงคชามะลากุย | |
| ออกจากพลับพลามะลาโท | ทวยหาญขานโห่ตะลุ๋ยปุ๋ย | |
| ดัดดั้นบั่นบุกปุกปุย | อีหลุกขลุกขลุยมะลุยปอย | |
| ฯ ๔ คำ ฯ เชิด | ||
| ๏ มาจะกล่าวบทไป | ถึงท้าวไทอสุรามะลาก๋อย | |
| มะรายกาดชาติเชื้อสะเรือดอย | สุราต้องกองกอยพะลอยไช | |
| เพราะลอบชมนางฟ้าสลาโสด | ศุลีซ้ำทำโทษมะโดดไข | |
| มาตัวขาดอาจองทะลงใจ | เที่ยวไล่จับสัตว์ไพรสะไรกุง | |
| สุรากินสิ้นซากมายากทุกข์ | กำลังอยากบากบุกมะลุกปุ๋ง | |
