หน้า:องคุลิมาล - เหม เวชกร - ๒๕๐๕.pdf/42

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

"มหาบพิตร ก็ถ้าพระองค์พบองคุลิมาลนั้นปลงผมและหนวด แล้วนุ่งผ้าห่อมผ้าย้อมฝาด ออกจากเรือน บวช ไม่มีเรือน เว้นจากลักฉ้อ เว้นจากพูดเท็จ ฉันมื้อเดียว ประพฤติพรหมจรรย์ มีศีล มีกัลยาณธรรม ดังนี้ พระองค์จะทำอย่างไรกับองคุลิมาลนั้น" พระราชาทูลตอบว่า "พระเจ้าข้า ข้าพระองค์พึงอภิวาท พึงลุกขึ้นต้อนรับ หรือพึงนิมนต์ด้วยอาสนะ พึงถวายปัจจัย ๔ หรือพึงให้ความคุ้มครองอันเป็นธรรมแก่องคุลิมาลนั้น ก็แต่ว่า คนทุศีลมีธรรมอันลามกอย่างองคุลิมาลนั้นจักมีศีลสังวรเห็นปานนี้มาแต่ไหน?"

๓๗