หน้า:องคุลิมาล - เหม เวชกร - ๒๕๐๕.pdf/43

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคทรงยกพระหัตถ์ข้างขวาขึ้นชี้ไปทางภิกษุรูปหนึ่งซึ่งมีรูปร่างสูงใหญ่นั่งอยู่ไม่ไกลนัก ด้วยพระดำรัสว่า "มหาบพิตร นี่คือองคุลิมาล" ด้วยพระดำรัสเพียงเท่านี้ พวกไพร่พลที่ตามเสด็จพระเจ้าปเสนทิโกศลและนั่งอย่ถัด ๆ ไปแลดูตามพระหัตถ์ เห็นเป็นองคุลิมาลแน่ ก็พากันเผ่นกระโจนอย่างไม่คิดชีวิต เพราะความตกใจกลัวด้วยคิดว่า องคุลิมาลคงรู้ว่า พวกตนจะออกกำจัด จึงมาคอยดักจะทำร้ายที่เชตวนารามเสียก่อน เลยพากันหนีไป ทิ้งให้พระเจ้าปเสนทิโกศลประทับนั่งตะลึงเต็มไปด้วยความสะดุ้งหวาดกลัวอยู่แต่พระองค์เดียว

๓๘