พวกพ่อค้าแขกอิสลามที่เมืองนั้นก็แกล้งอีก แต่เจ้าเมืองคานะนอไม่เชื่อฟังคำยุยงของพ่อค้าแขกอิสลาม ช่วยเปนธุระแก่พวกโปจุเกตหาสินค้าได้จนเหลือระวางเรือ วัสโกดาคามาสำเร็จความประสงค์แล้วก็แล่นเรือจากอินเดียกลับไปถึงเมืองโปจุเกตเมื่อเดือนกันยายน พ.ศ. ๒๐๔๒
การที่วัสโคดาคามาแล่นเรือมาได้ถึงอินเดียคราวนั้นเปนประโยชน์อย่างสำคัญแก่โปจุเกต ด้วยตั้งแต่โปจุเกตพากเพียรตรวจทางทเลมาได้เกาะแลบ้านเมืองชายทเลอาฟริกาตามรายทางไว้เปนเมืองขึ้นบ้าง เปนไมตรีบ้าง ขยายอำนาจแลอาณาจักรออกมาโดยลำดับ มีที่พักเปนระยะมาตลอดทาง แล้วพอรู้ทางว่ามาถึงอินเดียได้ ก็อาจจะจัดการเดิรเรือไปมาค้าขายถึงอินเดียได้ทันที ส่วนผลประโยชน์ที่จะพึงได้ในการค้าขายกับอินเดียนั้น แต่เพียงในเที่ยวแรกที่วัสโคดาคามามาด้วยเรือ ๒ ลำ ราคาสินค้าที่ได้ไปเมื่อคิดราคาเทียบกับทุนที่แต่งเรือออกมาครั้งนั้น โปจุเกตได้กำไรถึง ๖๐ เท่า จึงเกิดความทเยอทยานยินดีกันอย่างใหญ่ในประเทศโปจุเกต ด้วยแลเห็นทั่วกันว่า ประเทศโปจุเกตจะเปนประเทศที่มีกำลังทั้งอำนาจแลทรัพย์สมบัติ ต่อมาการก็เปนจริงดังนั้นทุกประการ
ครั้นถึง พ.ศ. ๒๐๔๓ พระเจ้ากรุงโปจุเกตให้แต่งเรือออกมาอินเดียอีก คราวนี้คิดการเตรียมแก้ไขความขัดข้องมาเสร็จ ด้วยได้ความรู้แล้วว่า ทางตวันออกพวกถือสาสนาอิสลามซึ่งเคยเปนข้าศึกกับฝรั่งมาหลายร้อยปียังมีอำนาจอยู่ แลการค้าขายทางตวันออกก็อยู่ในมือของคน
