 | แม่แบบ {{หัวสลับ 2}} ถูกยกเลิกแล้ว กรุณาใช้แม่แบบ {{หัวสลับ}} ทดแทน |
มาที่รถแล้ว ผมจึงถามเขา
"นี่แกจะไปตั้งครัวที่ไหน จึงจะกินปลานี้ได้" ผมถาม
"อ๋อ กันมีครัวอยู่หลายแห่ง ประเดี๋ยวแกก็รู้ว่าครัวไหน" วิชัยพูดแล้วเอาปลาใส่รถ แล้วเราก็ขึ้นนั่งดังเก่า วิชัยก็ขับตรงมาที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง แล้วเราหยุดรถที่หน้าร้าน แล้วตรงเข้าร้านนั้น เจ้าของร้านทักทายกับวิชัยดี เพราะเขากว้างขวางในสุพรรณ
"ทำน้ำขาวเสียหนึ่ง และต้มยำเสียหนึ่ง" วิชัยสั่งเจ้าของร้านแล้วส่งปลาบู่ให้กับมือ
"วันนี้มีอะไรดี ๆ ก็ขอบ้างนะ ที่กินกับเหล้าอร่อย ๆ น่ะ" เขาสั่งกับข้าวต่อ
เขาดื่มเหล้ารอคอยอาหารไปก่อน และคุยเรื่องวรรณคดีบ้าง ประวัติศาสตร์บ้าง ชักจะออกรสออกชาติดีพอควร
"ทำไมนะ ชาวสุพรรณจึงไม่ค่อยหลบรถเวลาเดินถนน เราเปิดแตร เขาก็เฉย ๆ" ผมพูดขึ้น วิชัยหัวเราะแล้วตอบว่า
"คนที่นี่อาจจะคิดว่า ทั้งคนเดินถนนและรถย่อมมีสิทธิ์บนถนนด้วยกัน ต่างคนต่างถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน"
"นั่นน่ะซี" ผมเสริม "การขับรถที่นี่ต้องระวังอย่างมาก ถ้าทำขับอย่างกรุงเทพฯ เป็นมีหวังติดตารางกันเสมอไป"
พอดีกับเพื่อน ๆ ของวิชัยที่สุพรรณมาพบเข้า ก็เลยเข้าผสมวงคุยกันเป็นการใหญ่ ทั้งอาหารที่สั่งไว้ก็มาพอทันกัน เป็นความจริงอย่างวิชัยว่า ปลาบู่เนื้ออร่อยจริง ๆ ผมรับประทานไปคิดไป อดจะชมเชยฝีมือพ่อครัวร้านนี้มิได้ เด็ดขาดทั้งอย่างอื่น ๆ และการปรุงรสปลาบู่อร่อยนัก แม่น้ำนี้ยังอุดมปลาที่จะเลี้ยงชาวสุพรรณได้เป็นอย่างดี สมแล้วกับคำโบราณที่ถามกันว่า "กินข้าวกินปลาแล้วหรือ?" นี่เป็นการประกันว่า คนไทยเราอาศัยอาหารปลามากกว่าอย่างอื่น ในครู่นั้น พ่อครัวส่งกุ้งขนาดใหญ่เผาแล้วหั่นไว้พอเป็นคำ ๆ เรียงกันไว้ ฝ่ายแตงกวาวางไว้ข้าง ๆ แล้วมีพริกขี้หนูโรย
