หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓
ขึ้น ก็เปนธรรมดาที่จะต้องเสื่อมแลน้อยลงมาทุกที จนถึงเปนให้พรกันตามธรรมดาใช้อยู่เดี๋ยวนี้ คือ ให้ด้วยวาจาว่า "ขอให้มีความสุขแลมีความเจริญเถิด" ดังนี้เปนต้น
ก็แลประเพณีที่บุคคลฝ่ายหนึ่งกล่าวด้วยวาจาว่า ขอให้บุคคลอีกฝ่ายหนึ่งมีความสุขมีความเจริญ ที่เรียกกันว่า "ให้พร" นี้ มีเปนประเพณีแทบทุกชาติทุกภาษา ต่างกันแต่โดยลัทธิสาสนาต่าง ๆ ในพวกที่นับถือว่า พระเจ้าเปนผู้สร้างโลก คอยประทานคุณแลโทษแก่มนุษย์อยู่ตามพอพระทัยของพระองค์ เมื่อประสงค์จะให้พรแก่กัน ก็ย่อมกล่าวว่า "ขอให้พระเปนเจ้าประทานสุขเถิด" เช่นนี้เปนใจความ ฝ่ายพวกที่เชื่อถือเทพารักษ์ศักดิ์สิทธิ์ว่า เทพดาทั้งหลายองค์เดียวหรือหลายองค์อาจจะให้ความสุขความทุกข์แก่มนุษย์คนใดได้ตามปราถนา ก็ใช้ถ้อยคำว่า "ขอให้เทวดาอารักษ์คุ้มครองรักษา" เช่นนี้เปนพรบ้างก็มี
