หน้า:เวตาล - นมส - ๒๔๘๒.pdf/336

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
321
เรื่องที่ ๙
เพ็ญพักตร์ลักษณ์ลาวัณย์ ราววาด
โอ้อกสทกทุกข์สท้อน ท่าวสท้านลาญหลง
 เดียวดอมกรอมทุกข์กล้ำ กรึงกมล หม่นแล
กองระกำดำกล ก่นเศร้า
เพลิงร้อนจะผ่อนปรน พอปลด
ร้อนราคเราเร่าร้อน รุ่มร้อนรอนทรวง
 เปล่าเปลี่ยวเหี่ยวอกโอ้ โอ๋อก
หนาวจิตคืออุทก สทกสท้อน
คิดโฉมประโลมกก กอดอุ่น
กายแม่เย็นยามร้อน อุ่นเนื้อยามหนาว
 ใคร่สมสมใคร่ได้ ทางใด แม่เอย
เจ็บจิตอาจิณใจ จักขว้ำ
โหยหวนอ่วนอกไอ เป็นเลือด แล้วแม่
แรงรักชักชอกช้ำ ใช่ช้าลาตาย

บ้างก็แต่งคำฉันท์ลำดับครุลหุซึ่งตนเห็นไปเองว่าไพเราะ กล่าวชมแลเชิญนางให้ยินยอมวิวาหะกับตน

๒๑