หน้า:แม่ย่า - สฐกศ นคปท - ๒๔๘๑.pdf/16

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
– ๗ –

จะให้ทานอาหารแก่หมู่สัตว์ทั้งปวงบ้างเลย ตั้งแต่จะกินกันและกันร่ำไป ซึ่งกุ้งกระทำอุบายให้มนุษย์ฉิบหายตายในน้ำแล้วเอาเป็นอาหารของตน โทษก็มีเป็นข้อใหญ่ถึงสามประการ จึงมีพระเสาวนีประสาทให้พระอนันตนาคราชลงไปกระทำทรมานกุ้งกั้งให้เสื่อมพยศอันร้ายตามประพฤติเหตุที่ก่อเวรกรรมพอสมควรที่จะเข็ดหลาบ โลกเราจึงจะบริบูรร์ถาวรสืบไป พระอนันตนาคราชรับเทวโองการแล้ว ก็ถวายบังคมลาพระผู้เป็นเจ้าทั้งสองลงไปพร้อมกับเจ้าหมาจ่อยังท้องพระมหาสมุทร ครั้นถึง พระอนันตนาคราชก็แผลงฤทธิ์ให้พระคงคาสะท้านสะเทือนกัปนาทหวาดหวั่นไหวเกิดลมและคลื่นกระฉอกช่อน สัตว์ในพระคงคาที่มิได้มีความผิดก็สะทกสะท้านหวาดหวั่นด้วยไม่รู้ตัว แต่กุ้งกั้งนั้นเป็นผู้กระทำความผิด ตกใตโลดเต้นพิลึกสะพึงกลัวเป็นอันมาก ในกะเพาะอาหารเก่าใหม่ขึ้นไปอยู่บนศีร์ษะ พระอนันตนาคราชก็แปลงกายให้ตัวยาว เอาหางกวาดท้องพระมหาสมุทรรวบรวมเอาเรือและเภตราที่ล่มจมกับกุ้งปลาใหญ่น้อยทั้งปวงเข้ามั่วสุมอยู่ในปริมณฑลระหว่างตัวพระยาอนันตนาคราช แล้วประกาศด้วยเสียงอันดังดุจดังเสียง