หน้า:ไทยสถาปนากษัตริย์เขมร - สนร - ๒๕๐๕.pdf/114

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๙๖

มหานครบ้างก็มี ผู้ปกครองฝ่ายกรุงเทพมหานครยังคิดอ่านจะออกไประงับอยู่ ก็ซึ่งกงศุลฝรั่งเศสจะไปทำสัญญาในเวลานี้ เห็นจะยังไม่ได้ เห็นจะต้องรอยู่ก่อน จนเมืองเขมรมีเจ้าบ้านผ่านเมืองเป็นปกติ มองซิเออไวสกอนลือโตวิกแกศติลโนก็สงบเงียบไปสองสามวัน จึ่งเขียนหนังสือมาทูลเกล้าทูลกระหม่อมถวายแด่พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว กล่าวความว่า สมเด็จพระเจ้ากรุงฝรั่งเศสมีรับสั่งให้บิดาไปทำสัญญาที่เมืองเขมร แลสั่งให้อัดมิราลแม่ทัพที่มารบเมืองญวนเอาเรือรบรับกงศุลมาส่งที่เมืองเขมร ก็บัดนี้ ลือโดวิกแกศติลโนผู้บุตรว่าการแทนบิดาอยู่ ณ กรุงเทพมหานคร ได้ทั้งข่าวแล้วว่า เมืองเขมรวุ่นวายนัก จะทำสัญญายังไม่ได้ แต่จะถือเอาแต่ที่ได้ฟังแล้วจะมีหนังสือห้ามเรือรบออกไปยังไม่ควร จะใคร่ได้ไปเห็นความวุ่นวายนั้นแก่ตัว จึ่งมีหนังสือออกไปแจ้งความแก่บิดาให้ขอเรือรบไว้ได้ เพราะฉะนั้น ลือโดวิกแกศติลโนขอราชทานกราบทูลแก่พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวให้ทรงคิดถึงพระเดชพระคุณสมเด็จพระเจ้ากรุงฝรั่งเศสซึ่งได้ส่งเรือรบมารับทูตานุทูตแลทำนุบำรุงไปส่งเมืองฝรั่งเศสแล้วจะรับกลับมาส่งฉันใด ขอพระราชทานให้โปรดเกล้าโปรดกระหม่อมสั่งให้เรือกลไฟเป็นของกรุงเทพมหานครรับแลทำนุบำรุงตัวลือโดวิกแกศติลโนออกไปส่งเที่ยวดูการที่เมืองเขมรให้เป็นประจักษแต่ตาแล้วพากลับมายังกรุงเทพมหานครนี้ให้เหมือนกัน จึ่งพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดให้เจ้าพนักงานจัดเรือสกุศเนอลำหนึ่งออกไปส่งลือโดวิกแกศติลโนตามประสงค์ถึงเมืองกำปอด เพราะเรือกลไฟที่ใช้ออกไปเดินหนังสือท้องตรานั้นได้ล่วงไปเสียก่อนแล้ว ลือโดวิกแกศติลโนออกไปถึงเมืองกำปอด ไปพักอยู่ที่บาทหลวงเหศเตรดไม่ช้าวัน ครั้นเรือกลไฟกรุงเทพมหานครซึ่งไปเดินท้องตรานั้นกลับมา ก็กลับเข้ามาด้วยเรือกลไฟ ละเรือ