หน้า:ไทยสถาปนากษัตริย์เขมร - สนร - ๒๕๐๕.pdf/21

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

ด้วยกัน นกองค์รามรามแพ้สมเด็จพระอุทัยราชาธิราช ตน ๆ ให้จับนักองค์ราม นักองค์รามหนีได้ จึ่งเข้ามาสวามิภักดิ์อยู่กับเจ้ากรุงธนบุรี ๆ จะช่วยนักองค์รามให้ได้เมืองเขมร จึ่งแต่งผู้รับใช้ให้ไปทวงดอกไม้เงินดอกไม้ทองว่า สมเด็จพระอุทัยราชาธิราช ตน แต่ก่อนเมื่อครั้งแผ่นดินกรุงเก่า เคยมาอ่อนน้อมคำนับถวายต้นไม้เงินต้นไม้ทองเครื่องราชบรรณาการอยู่อย่างไร บัดนี้ เมืองไทยมีเจ้าแผ่นดินใหญ่ตั้งขึ้นแล้ว ให้เมืองเขมรอ่อนน้อมถวายบรรณาการอย่างแต่ก่อน องค์สมเด็จพระอุทัยราชาธิราช ตน ไม่ยอม เถียงว่า มิใช่วงศ์พระเจ้าแผ่นดินเก่า เจ้ากรุงธนบุรีจึ่งแต่งกองทัพใหญ่ออกไปทั้งทางบกทางเรือ จะตีเอาเมืองเขมรทั้งสิ้นให้แก่นักองค์ราม ครั้งนั้น สมเด็จพระอุทัยราชาธิราช ตน สู้ไม่ได้ ต้องทิ้งเมืองบรรทายเพชรไปอาศัยแผ่นดินญวน ภายหลัง เจ้าเวียดนามเก่าช่วย จึ่งได้คืนมาอยู่เมืองบรรทายเพชรดังเก่า ถึงกระนั้น เจ้ากรุงธนบุรียังได้เขตแดนเขมรไว้ในอำนาจหลายเมือง จึ่งให้นักพระองค์รามไปตั้งอยู่ที่เมืองกำปอดแล้วคิดอ่านรบกวนเขมรต่อไป ครั้งนั้น อำนาจญวนอ่อนลงเพราะมีศึกข้างเมืองตังเกี๋ย ไม่ใคร่จะมาช่วยเขมรได้ถนัด องค์สมเด็จพระอุทยราชาธิราช ตน จึ่งมายอมอ่อนน้อมคำนับถวายบรรณาการแก่เจ้ากรุงธนบุรี ภายหลัง เมื่อชราลงแล้ว มีความกริ่งเกรงว่า นักองค์รามจะพึ่งบุญเจ้ากรุงธนบุรีแล้วคิดอ่านเอาเมืองเขมรทำอันตรายแก่บุตรหลานและพระยาพระเขมรทั้งปวงต่อไป จึ่งได้เอาใจดีต่อ ยอมยกแผ่นดินเขมรให้แก่นักองค์ราม แล้วขอตัวออกจากที่เจ้ากรุงกัมพูชา แล้วอยู่ไปไม่ช้าก็ถึงแก่พิราลัย นักองค์รามได้เป็นเจ้าแผ่นดินเมืองเขมรแล้วมีนามว่า สมเด็จพระรามาธิบดี แล้วก็มาพึ่งพิงอิงอาศัยอยู่ในอำนาจเจ้ากรุงธนบุรีฝ่ายเดียว ไม่ได้พึ่งญวน ครั้นสืบมา องค์สมเด็จพระรามาธิบดีนั้นมีความขุ่นข้องหมองหมางกับพระยาพระเขมรผู้ใหญ่หลายนาย เพราะการดุร้าย