ห้าม จะห้ามสิ่งนั้นมิได้ สิ่งใดที่กฎหมายมิได้สั่ง จะบังคับให้ผู้ใดกระทำสิ่งนั้นมิได้
6. กฎหมายคือการแสดงออกซึ่งเจตจำนงทั่วไป พลเมืองทุกคนมีสิทธิเข้าร่วมก่อตั้งกฎหมายด้วยตนเองหรือผ่านผู้แทนของตน กฎหมายต้องเป็นอย่างเดียวสำหรับทุกคนไม่ว่าเป็นคนที่กฎหมายคุ้มครองหรือเป็นคนที่กฎหมายลงโทษ พลเมืองทุกคน ซึ่งเสมอภาคกันในสายตาของกฎหมาย ชอบจะได้รับการยอมรับเข้าสู่เกียรติยศ ตำแหน่ง และการงานสาธารณะ อย่างเสมอภาคกัน ตามความสามารถของตน และโดยไม่มีความแตกต่างอื่นใดนอกจากด้านคุณธรรมและพรสวรรค์
7. ไม่ว่ามนุษย์ผู้ใดก็ไม่อาจถูกกล่าวหา จับกุม หรือคุมขังได้ เว้นแต่ในกรณีที่กฎหมายกำหนดและเป็นไปตามรูปแบบที่ระบุไว้ในกฎหมายนั้น บรรดาผู้ที่เสาะหา ส่งให้ กระทำตาม หรือจัดให้กระทำตามซึ่งคำสั่งที่ออกโดยพลการ จะต้องถูกลงโทษ แต่พลเมืองทุกคนที่ถูกเรียกหรือควบคุมตัวโดยอาศัยอำนาจของกฎหมาย จะต้องปฏิบัติตามนั้นทันที หากต่อต้าน ผู้นั้นย่อมมีความผิด
8. กฎหมายต้องบัญญัติโทษแต่ที่จำเป็นอย่างยิ่งยวดและชัดเจน และไม่ว่าผู้ใดก็ไม่อาจถูกลงโทษได้ เว้นแต่อาศัยอำนาจตามกฎหมายที่บัญญัติและประกาศใช้ก่อนการกระทำความผิด และเป็นโทษที่ใช้บังคับได้ตามกฎหมาย
