(ผ้าลินิน 20 หลา เสื้อคลุม 1 ตัว หรือว่า ผ้าลินิน 20 หลามีค่าเป็นเสื้อคลุม 1 ตัว)
ความลับของรูปมูลค่าทั้งปวงอยู่ในรูปมูลค่าเรียบง่าย ความยากสำคัญจึงอยู่ที่การวิเคราะห์รูปนี้
ในตัวอย่างของเรา สินค้าที่ต่างกันสองชนิด กับ ผ้าลินินกับเสื้อคลุม มีบทบาทที่ต่างกันอย่างชัดเจนสองบทบาท ผ้าลินินแสดงออกมูลค่าของตัวเองเป็นเสื้อคลุม และเสื้อคลุมทำตัวเป็นวัสดุที่มูลค่าแสดงออกเป็น สินค้าแรกแสดงเป็นผู้กระทำ สินค้าที่สองแสดงเป็นผู้ถูกกระทำ สินค้าแรกแทนมูลค่าของตัวเองเป็นมูลค่าสัมพัทธ์ หรืออยู่ในรูปมูลค่าสัมพัทธ์ สินค้าที่สองทำตัวเป็นสิ่งที่เสมอกัน หรืออยู่ในรูปสมมูล
รูปมูลค่าสัมพัทธ์กับรูปสมมูลเป็นโมเมนต์คู่ควบ เป็นเงื่อนไขของกันและกัน และแยกกันไม่ได้ แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นขั้วสุดโต่งตรงข้ามกันและแยกขาดจากกัน เป็นขั้วสองขั้วของการแสดงออกมูลค่าที่กระจายตัวลงบนสินค้าที่ต่างกันซึ่งสัมพันธ์กันผ่านการแสดงออกมูลค่านี้ ผมไม่สามารถแสดงออกมูลค่าของผ้าลินินเป็นผ้าลินินได้เป็นต้น ผ้าลินิน 20 หลา ผ้าลินิน 20 หลาไม่ใช่การแสดงออกมูลค่า ในทางตรงกันข้าม สมการนี้บอกว่า: ผ้าลินิน 20 หลาไม่ใช่สิ่งใดนอกจากผ้าลินิน 20 หลา วัตถุใช้สอยนามว่าผ้าลินินปริมาณหนึ่ง มูลค่าของผ้าลินินจึงสามารถแสดงออกเชิงสัมพัทธ์ได้เท่านั้น กล่าวคือแสดงออกเป็นสินค้าอื่น ดังนั้น รูปมูลค่าสัมพัทธ์ของผ้าลินินสมมุติให้มีสินค้าอีกชนิดอยู่ตรงข้ามกันในรูปสมมูล ในอีกด้าน สินค้าอีกชนิดที่เป็นรูปสมมูลจะอยู่ในรูปมูลค่าสัมพัทธ์พร้อมกันไม่ได้ เพราะไม่ได้แสดงออกมูลค่าตัวเอง แต่เป็นเพียงวัสดุให้สินค้าอื่นแสดงออกมูลค่ามา
แน่นอนว่าการแสดงออก: ผ้าลินิน 20 หลา เสื้อคลุม 1 ตัว หรือผ้าลินิน 20 หลามีค่าเป็นเสื้อคลุม 1 ตัว ยังอนุมานความสัมพันธ์ด้านกลับ: เสื้อคลุม 1 ตัว ผ้าลินิน 20 หลา หรือเสื้อคลุม 1 ตัวมีค่าเป็นผ้าลินิน 20 หลา แต่ผมก็จะต้องกลับด้านสมการเพื่อแสดงออกมูลค่าของเสื้อคลุมในเชิงสัมพัทธ์ และเมื่อทำเช่นนั้น ผ้าลินินจะกลายเป็นสิ่งสมมูลแทนเสื้อคลุม
