หน้า:Das Kapital Kritik der politischen Oekonomie Erster Band.djvu/69

——29——

ผ้าลินิน เสื้อคลุมจึงอยู่ในรูปสมมูลหรือรูปที่แลกเปลี่ยนได้โดยตรงเป็นเอกเทศกับสินค้าชนิดผ้าลินินเท่านั้น

ขณะเดียวกัน รูปมูลค่าแบบเอกเทศเปลี่ยนผ่านไปยังรูปที่สมบูรณ์ยิ่งขึ้นโดยตัวเอง จริงที่มูลค่าของสินค้า $A$ ในรูปนี้แสดงออกเป็นสินค้าอีกเพียงชนิดเดียวเท่านั้น ทว่าสินค้าอย่างที่สองจะเป็นชนิดใด ไม่ว่าเสื้อคลุม เหล็ก ข้าวสาลี ฯลฯ ก็ใช้ได้เหมือนกัน ดังนั้น ไม่ว่าจะอยู่ในความสัมพันธ์มูลค่ากับสินค้าชนิดนี้หรือชนิดนั้น ก็ปรากฏเป็นการแสดงออกมูลค่าแบบเรียบง่ายในแบบต่าง ๆ ของสินค้าอย่างเดียวกัน^[1][a] จำนวนของการแสดงออกมูลค่าที่เป็นไปได้จำกัดที่จำนวนของชนิดของสินค้าที่แตกต่างกันเท่านั้น การแสดงออกมูลค่าที่ปลีกย่อยจึงแปรสภาพเป็นลำดับของการแสดงออกมูลค่าแบบเรียบง่ายในแบบต่าง ๆ ซึ่งเพิ่มขยายได้เสมอ

B. รูปมูลค่าแบบรวมหรือขยาย

สินค้า $A\ z$ หน่วย $=$ สินค้า $B\ u$ หน่วย หรือ $=$ สินค้า $C\ v$ หน่วย หรือ $=$ สินค้า $D\ w$ หน่วย หรือ $=$ สินค้า $E\ x$ หน่วย หรือ $=$ ฯลฯ
(ผ้าลินิน 20 หลา $=$ เสื้อคลุม 1 ตัว หรือ $=$ ชา 10 ปอนด์ หรือ $=$ กาแฟ 40 ปอนด์ หรือ $=$ ข้าวสาลี 1 ควาร์เทอร์ หรือ $=$ ทองคำ 2 ออนซ์ หรือ $=$ เหล็ก ¹⁄₂ ตัน หรือ $=$ ฯลฯ)

1. รูปมูลค่าสัมพัทธ์แบบขยาย

มูลค่าของสินค้า เช่นผ้าลินิน ตอนนี้แสดงออกเป็นสมาชิกของโลกแห่งสินค้าเหลือคณานับ กายสินค้าอื่นทั้งปวงกลายเป็นกระจกของมูลค่าผ้าลินิน^[2] มูลค่าเองจึงปรากฏอย่างแท้จริงเป็นวุ้นของแรงงานมนุษย์ที่ไม่แตกต่างกันเท่านั้น เพราะแรงงานซึ่งสร้างมันขึ้นมา

---

1. หมายเหตุในฉบับที่ 2 ตัวอย่างเช่นในโฮเมอร์ มูลค่าของสิ่งหนึ่งแสดงออกเป็นสิ่งที่แตกต่างกันเป็นแถว
2. เพราะฉะนั้น เราเอ่ยถึงมูลค่า-เสื้อคลุมของผ้าลินินเมื่อเราแสดงมูลค่าของผ้าลินินเป็นเสื้อคลุม หรือมูลค่า-ธัญพืชเมื่อเราแสดงมูลค่านั้นเป็นธัญพืช ฯลฯ การแสดงออกเหล่านี้ล้วนบอกว่าสิ่งที่ปรากฏเป็นมูลค่าใช้สอยเช่นเสื้อคลุม ธัญพืช ฯลฯ คือมูลค่าของผ้าลินิน „มูลค่าของสินค้าใด ๆ ที่ระบุความสัมพันธ์แลกเปลี่ยนของตน เราเรียกมันได้ว่า . . . . . . . มูลค่า-ธัญพืช มูลค่า-ผ้า ตามสินค้าที่เอามาเปรียบเทียบ จึงมีมูลค่าแตกต่างกันเป็นพันชนิด มีมากเท่าสินค้าที่มีอยู่ และทั้งหมดเป็นทั้งมูลค่าที่แท้จริงและมูลค่าที่ตราไว้พอ ๆ กัน“ („A Critical Dissertation on the Nature, Measure and Causes of Value: chiefly in reference to the writings of Mr. Ricardo and his followers. By the Author of Essays on the Formation etc. of Opinions. London 1825“, หน้า 39.) ซามูเอล เบย์ลีย์ ผู้เขียนงานนิรนามชิ้นนี้ ซึ่งสร้างความปั่นป่วนไปไม่น้อยที่อังกฤษในสมัยนั้น หลงเชื่อว่าเขาได้บดขยี้การกำหนดมโนทัศน์มูลค่าทั้งหมด ด้วยการชี้ถึงความละลานตาของการแสดงออกเชิงสัมพัทธ์ของมูลค่าสินค้าเดียวกัน แต่กระนั้น ความคับแคบของเขาก็ดี หยั่งถึงตำหนิร้ายแรงของทฤษฎีแบบริคาร์โด ดังพิสูจน์ได้จากความฉุนเฉียวที่สำนักริคาร์โดใช้โจมตีกลับ อาทิในเวสต์มินสเตอร์รีวิว

---

1. ในหมายเหตุนี้ มาคส์กล่าวถึงข้อความใน อีเลียด เล่ม 7 บรรทัดที่ 472 ถึง 475 อ้างอิง Lundquist, Jacob (2019). Reading Marx Reading Homer. น. 49.  (เชิงอรรถของวิกิซอร์ซ)