ฝ่ายนางขันกีนั่งอยู่ในมู่ลี่เห็นปิกันเอาหนังเฮาหลีปิศาจพวกพ้องทำเสื้อมาถวาย ก็มีความแค้นเคืองนัก จึงคิดว่า กูจะอุบายฆ่าปิกันเสียให้จงได้ ถ้าฆ่ามันมิได้ กูไม่ขออยู่ด้วยพระเจ้าติวอ๋องสืบไปเลย พระเจ้าติวอ๋องเสวยกับปิกัน ครั้นปิกันถวายบังคมลาไปแล้ว เสด็จเข้าในมู่ลี่ จึงตรัสบอกแก่นางขันกีว่า วันนี้หนาวนัก ปิกันเอาเสื้อขนมาให้ ขอบใจนักหนา นางขันกีจึงทูลว่า พระองค์เป็นกษัตริย์ หาควรจะมาทรงเสื้อของขุนนางไม่ พระเจ้าติวอ๋องก็เห็นด้วย จึงถอดให้เอาไว้ที่คลัง
อยู่มาวันหนึ่ง นางขันกีกินสุรากับพระเจ้าติวอ๋องบนพระที่นั่งลกไต๋ นางขันกีจึงสำแดงเพศทำมารยารื่นเริงหน้าชื่อดังดอกโบตั๋นอันบาน ทำจริตกิริยาแสดงกายให้งามขึ้นกว่าแต่ก่อน พระเจ้าติวอ๋องเสวยสุราพลางเขม้นดู นางขันกีจึงทูลว่า เหตุไรพระองค์จึงเขม้นดูข้าพเจ้า พระเจ้าติวอ๋องจึงตรัสว่า วันนี้ ข้าดูเจ้างามขึ้นกว่าแต่ก่อนนักหนา นางขันกีจึงทูลว่า ข้าพเจ้านี้ไม่งามนัก ยังมีน้องข้าพเจ้าอีกคนหนึ่งชื่อ นางฮิบี๋ บวชเรียนความรู้อยู่ที่วัดจี่เสี้ยวเก๋ง รูปร่างงามกว่าข้าพเจ้าสักร้อยส่วน พระเจ้าติวอ๋องมีความยินดีนัก จึงตรัสว่า ทำไมเราจะได้เห็น นางขันกีจึงทูลว่า น้องข้าพเจ้าคนนี้มีวิชาการมาก เมื่อจะจากกันไป
