ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:Hongsin 2506 (1).djvu/284

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
272
ห้องสิน
 

นั้นได้สั่งว่า ถ้าคิดถึงให้จุดธูปเทียนขึ้น แล้วก็จะเหาะมาโดยเร็ว พระองค์อย่าทรงพระวิตกเลย แล้วตรัสสั่งพนักงานให้แต่งโต๊ะไว้คอยท่าในค่ำวันนี้ ครั้นเวลาสามยามเศษ พระเจ้าติวอ๋องบรรทมหลับเป็นเวลาสงัด นางขันกีก็กลายรูปเป็นเฮาหลี แปลว่า เสือปลา เที่ยวไปพบนางฮิบี๋ปิศาจ จึงอ้อนวอนว่า น้องอย่าอยู่ที่ซอกห้วยธารเขานี้เลย อดอยากนัก มาไปอยู่ในวังพระเจ้าติวอ๋องด้วยกันเถิด สารพัดจะบริบูรณ์ทุกประการ แล้วจะได้ช่วยกันคิดแก้แค้นปิกัน นางฮิบี๋ก็รับคำว่า ไปก่อนเถิด เวลาค่ำพรุ่งนี้เราจึงจะไป นางขันกีสั่งเสียทุกปรพการแล้วกลับมา ครั้นถึงในวัง ก็แปลงตัวเป็นคนเข้าไปนอนอยู่ด้วยพระเจ้าติวอ๋อง

ครั้นเวลารุ่งขึ้น พระเจ้าติวอ๋องจึงตรัสถามนางขันกีว่า น้องสาวเจ้านั้นมาหรือยัง นางขันกีจึงทูลว่า น้องข้าพเจ้าเป็นสาวเด็ก จะมากลางวันก็อายอยู่ ต่อเวลาค่ำจึงจะมาเฝ้า พระเจ้าติวอ๋องแจ้งดังนั้น ตั้งพระทัยคอยรำพึงอยู่แต่เช้าจนเวลาเย็น แล้วตรัสบ่นว่า พระอาทิตย์เป็นไร มิรีบตกลงไปเลย พระจันทร์ขึ้นมา จะได้เห็นหน้านางฮิบี๋สำราญใจ ครั้นเวลาค่ำ ก็พานางขันกีเสด็จไปนั่งชมแสงเดือนเล่นบนพระที่นั่งลกไต๋ นางขันกีก็จุดธูปเทียนขึ้นตามคำที่ทูลไว้ ครั้นเวลาสามยามเศษ บังเกิดเป็นพายุ