ก็หาเอาใจใส่ราชการบ้านเมืองไม่ อาณาประชาราษฎรก็เดือดร้อน แผ่นดินไม่เป็นสุข เราเห็นว่า กีฮวดผู้บุตรบุนอ๋องนั้นสติปัญญารอบคอบพอจะรักษาเมืองไซรกีและคนทั้งปวงได้ จะยกกีฮวดเป็นพระเจ้าบูอ๋องรักษาแผ่นดินต่อไป เราจะช่วยทำนุบำรุง ท่านทั้งปวงจะเห็นประการใด ขุนนางปรึกษาพร้อมกันแล้วจึงว่า ซึ่งท่านจัดแจงทั้งนี้ข้าพเจ้าก็เห็นดีด้วย เกียงจูแหยก็ทำการตั้งกีฮวดเป็นบูอ๋อง กีฮวดครั้นเป็นบูอ๋องแล้วก็คิดอ่านจัดแจงว่าราชการตามขนบธรรมเนียมแผ่นดินสืบมาอย่างบิดา
ฝ่ายเอียวจอง ไต้หูสีหยิน ซึ่งอยู่ ณ เมืองจิวโก๋ ครั้นรู้ว่า บุนอ๋องตาย เกียงจูแหยและหัวเมืองทั้งปวงคิดกันตั้งกีฮวดเป็นบูอ๋องแทนบิดา จึงไปแจ้งความกับเตียวอ๋อง บูจู๋ ซึ่งเป็นพระราชบุตรพระเจ้าติวอ๋อง แล้วก็พากันเข้าไปเฝ้ากราบทูลให้แจ้งเรื่องความทุกประการ พระเจ้าติวอ๋องจึงตรัสว่า กีฮวดนั้นมันเป็นลูกเล็ก ถึงจะทำประการใดก็จะสู้บุญเราที่ไหนได้ ท่านอย่าวิตกเลย เอียวจอง ไต้หูสีหยิน จึงทูลว่า ซึ่งพระองค์จะไว้พระทัยว่า เป็นเด็ก จะสู้บารมีไม่ได้นั้น ไม่ควร ด้วยเกียงจูแหยเป็นคนมีสติปัญญาความรู้มาก หลำจงกวดเล่าก็เป็นทหารมีฝีมือกล้าแข็งนัก จะละไว้ไม่ได้ ขอให้คิดอ่านปราบปรามเสีย พระเจ้า
