พลังแรงงานส่วนหนึ่ง เขาไม่ได้ค่าจ้างจากเจ้าที่ดิน แต่เจ้าที่ดินต่างหากที่ได้รับส่วยจากเขา ข้าที่ดินเป็นของที่ดิน และนำดอกผลจากที่ดินมาให้เจ้าที่ดิน ในส่วนของกรรมกรอิสระ เขาขายตัวตนของเขา และขายเป็นเศษส่วน เขาประมูลขายแปด สิบ สิบสอง สิบห้าชั่วโมงในชีวิตหนึ่งวัน วันนี้และวันหน้า ให้ผู้ประมูลราคาสูงสุด ให้เจ้าของวัตถุดิบ อุปกรณ์ และปัจจัยชีวิต หรือก็คือนายทุน แต่กรรมกรไม่ได้มีนายและไม่ติดที่ดิน เพียงแต่ชีวิตนานแปด สิบ สิบสอง สิบห้าชั่วโมงเป็นของคนที่ซื้อไป คนงานลาจากนายทุนผู้ซื้อตัวเขาเมื่อใดก็ได้ตามประสงค์ และนายทุนปล่อยตัวเขาเมื่อใดก็ได้ตามเหมาะสม เมื่อหมดประโยชน์หรือหมดจำเป็นจากเขา แต่คนงานผู้มีแหล่งรายได้จากการขายพลังแรงงานเท่านั้น ไม่สามารถทอดทิ้งชนชั้นผู้ซื้อทั้งปวง หรือชนชั้นนายทุน เว้นแต่ว่าเขาพร้อมทอดทิ้งชีวิตตัวเอง เขาไม่เป็นของนายทุนคนนี้หรือคนนั้น แต่เป็นของชนชั้นนายทุน และเขาต้องหาคนของเขาเอง กล่าวคือ การหาผู้ซื้อท่ามกลางชนชั้นนายทุนนี้
ก่อนเริ่มพิจารณาความสัมพันธ์ระหว่างทุนกับแรงงานรับจ้างโดยละเอียด เราควรนำเสนอเกี่ยวกับเงื่อนไขทั่วไปที่สุดที่ถูกนำมาพิจารณาในการกำหนดค่าจ้างอย่างสั้น ๆ
ค่าจ้าง ดังที่เราเห็น เป็นราคาของสินค้าอย่างหนึ่ง คือพลังแรงงาน ค่าจ้างจึงถูกกำหนดโดยกฎเกณฑ์เดียวกันที่กำหนดราคาของสินค้าอื่น ๆ ทั้งหลาย จึงมีคำถามว่าราคาของสินค้าถูกกำหนดอย่างไร?
