หน้า:Karl Marx - Wage Labor and Capital - tr. Harriet E. Lothrop (1902).djvu/53

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
47
กฎทั่วไปของค่าจ้างและกำไร

จึงทวีคูณได้อีกผ่านการเอาเปรียบนายทุนคนอื่น อิสระจากการขึ้นลงของค่าจ้าง จากมูลค่าแลกเปลี่ยนของพลังแรงงาน หรือว่ากำไรของนายทุนยังสามารถสูงขึ้นได้อีกผ่านการพัฒนาอุปกรณ์ใช้แรงงาน การประยุกต์ใช้พลังของธรรมชาติ ฯลฯ

แต่ในขั้นแรกต้องยอมรับว่าผลลัพธ์จะเป็นเหมือนเดิม แม้จะมาในทางตรงข้าม แน่นอนว่ากำไรไม่ได้เพิ่มขึ้นเพราะค่าจ้างลดลง แต่ค่าจ้างลดลงเพราะกำไรนั้นเพิ่มขึ้น นายทุนซื้อมูลค่าแลกเปลี่ยนปริมาณมากกว่าเดิมด้วยแรงงานของอีกคนหนึ่งปริมาณเท่าเดิม โดยมิได้จ่ายค่าแรงงานเพิ่ม กล่าวคือ เขาจ่ายค่าแรงงานน้อยลงเมื่อเทียบสัดส่วนกับรายได้สุทธิที่นายทุนได้

ในขั้นที่สอง ระลึกว่า แม้ราคาสินค้าจะผันผวน ราคาเฉลี่ยของสินค้าใด ๆ อัตราส่วนซึ่งแลกเปลี่ยนกับสินค้าอื่น ๆ ล้วนกำหนดโดยต้นทุนการผลิต ในชนชั้นนายทุน เมื่อมือใครยาวสาวได้สาวเอา ย่อมหักล้างกัน การพัฒนาเครื่องจักร การประยุกต์ใช้พลังของธรรมชาติในรูปแบบใหม่ ๆ เพื่อรับใช้การผลิต ทำให้สามารถผลิตผลผลิตมากขึ้นด้วยแรงงานและทุนเท่าเดิมภายในระยะเวลาหนึ่ง หากแต่มูลค่าแลกเปลี่ยนไม่มากขึ้นแม้แต่น้อย หากผมใช้เครื่องปั่นด้ายผลิตด้ายได้สองเท่าในหนึ่งชั่วโมงเทียบกับก่อนมันถูกประดิษฐ์ขึ้นมา——อาทิหนึ่งร้อยปอนด์แทนห้าสิบปอนด์——ในระยะยาว แลกกับร้อยปอนด์นี้ ผมจะได้สินค้ากลับมาไม่มากไปกว่าเมื่อก่อนตอนที่ได้ห้าสิบ เพราะต้นทุนการผลิตลดลงไปครึ่งหนึ่ง หรือเพราะผมจัดเตรียมผลผลิตได้สองเท่าด้วยต้นทุนเท่าเดิม