ถึงปลายปี 1847 มีงานประชุมการค้าเสรีจัดขึ้นที่บรัสเซลส์ หนึ่งในกลยุทธ์รณรงค์การค้าเสรีที่ดำเนินโดยเจ้าของโรงงานอังกฤษ ผู้ที่สามารถเอาชนะนัดเหย้าด้วยการยกเลิกกฎหมายข้าวในปี 1846 บัดนี้พวกเขามาเยือนแผ่นดินใหญ่ เรียกร้องให้ยกเว้นอากรขาเข้าสินค้าประดิษฐกรรมจากอังกฤษ แลกกับอังกฤษยกเว้นอากรข้าวจากแผ่นดินใหญ่ ที่การประชุมครั้งนี้ มาคส์ลงชื่อเป็นผู้บรรยายไว้ แต่ไม่ผิดคาด ตารางจัดให้กว่าจะถึงตาเขางานก็จบลงแล้ว มาคส์จึงต้องนำเนื้อหาที่เตรียมไว้พูดเกี่ยวกับการค้าเสรีมาปราศรัยต่อหน้าสมาคมประชาธิปไตยบรัสเซลส์แทน ซึ่งเป็นองค์กรนานาชาติที่เป็นรองประธานอยู่
คำถามระหว่างการค้าเสรีกับการคุ้มครอง ปัจจุบันเป็นวาระสำคัญที่อเมริกา มีคนคิดว่าคำปราศรัยของมาคส์จะเป็นประโยชน์หากแปลเป็นอังกฤษ และมีคนขอให้ผมเขียนคำนำให้มา ณ โอกาสนี้
“ระบบการคุ้มครอง” มาคส์กล่าว[1] “เป็นปัจจัยเทียมสำหรับผลิตผู้ผลิต สำหรับริบทรัพย์กรรมกรอิสระ สำหรับแปลงปัจจัยการผลิตและยังชีพของชาติเป็นทุน และสำหรับ
- ↑ คาร์ล มาคส์, ทุน. ลอนดอน: Swan Sonnenschein Co., 1886; หน้า 782.
