ต่ำศักดิ์กว่าบิดาของหญิง ต้องสุดแต่ใจบิดาของหญิง เมื่อบิดาของหญิงไม่รังเกียจเสียใจด้วยบุตร์ช้ำชอกแล้วนั้น จะเรียกเอาตัวคืนก็ได้เพื่อจะเอาตัวมากักขังไว้รักษาตระกูลบันดาศักดิ์ ก็สุดแต่ใจของบิดาหญิงที่มีบันดาศักดิ์ จะยอมยกให้ก็ได้ ไม่ยอมยกให้ก็ได้ จะเรียกตัวคืนมาแล้วไปยอมยกให้คนอื่นก็ได้ ชายที่ต่ำศักดิ์มาล่วงเกิน จะให้ทำโทษให้ฤๅจะให้ปรับไหมเปนเบี้ยเลมิดให้ก็ได้ ถึงมาขอษะมาแล้วก็ไม่คุ้มเบี้ยเลมิดได้ แต่การอย่างนี้ ว่าแต่ในเรื่องฝ่ายข้างบิดาหญิงมีบันดาศักดิ์สูง ฝ่ายชายมีบันดาศักดิ์ต่ำ ก็ถ้าฝ่ายชายฝ่ายหญิงมีบันดาศักดิ์สูงด้วยกันก็ดี บันดาศักดิ์ต่ำด้วยกันก็ดี ให้ตัดสินเอาตามใจหญิงสมัคอย่างเดียว ถ้าหญิงสมัคจะกลับมาอยู่กับบิดามารดา ก็ให้กลับมา ถ้าสมัคจะไปกับชายชู้ ก็ให้ไป ถ้าได้มาขอษะมารับผิดแล้ว ข้างบิดามารดาหญิงรับษะมาก็ดี ไม่รับก็ดี ไม่มีเบี้ยเลมิด แต่สิ่งของ ๆ ฝ่ายบิดามารดาหญิงหายไปเมื่อเวลาลักภากันเท่าใด ให้เจ้าทรัพย์สาบาลตราสินไว้โดยไม่ตราสินด้วยเข้าใจว่ามิใช่ผู้ร้ายอื่น เมื่อมาให้การกำหนดของแม่นยำว่าเฉพาะหายในวันนั้นเวลานั้นเท่าใดสาบาลได้ เมื่อจะยอมให้แก่บุตร์หญิงเท่าใด ก็ยอมให้ เหลือนั้นให้ชายผู้ลักภาต้องใช้จงทั้งสิ้น แต่ผู้ชักสื่อแลพวกเพื่อนที่มากับชายแลเจ้าสำนักที่ต่าง ๆ ถ้าแม้นลักภากันสูญหายไปไม่ได้ตัวหญิงไม่ได้ตัว
