หน้า:Phlae Kao 2479.djvu/2

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
- ๑ -
ลูกสัตรู
ลองปลายน้ำสุดฟากข้างซ้ายของทุ่งบางกะปิ เปนคลองเล็กแคบแต่ไหลลึกมีน้ำเดินตลอดปี สองฝั่งราบรื่นไปด้วยเงาต้นไม้ใหญ่ ซุ้มเซิงของเถาวัลย์ แลพงอ้อพงแขมมีอยู่บ้างห่าง ๆ เมื่อพ้นไปเปนทุ่งหญ้าเวิ้ง บางแห่งเปนนามีเข้าชูรวงเหลือง สำแดงว่าหน้าเกี่ยวกำลังจะมาถึง

ตวันคล้อยหัวเพิ่งจะบ่าย แต่แดดยังจ้า ความร้อนยังอบอ้าวคุกคามอยู่เหนือท้องทุ่ง แม้จะมีลมพัดมาบ้างเปนครั้งคราว ก็คงร้อนระอุ เพราะเปนลมหอบแดด

เจ้าหนุ่มร่างงามล่ำสันผิวคล้ำหน้าตาซื่อคมคายนั่งร้องเพลงเอื่อย ๆ มาบนหลังควายอย่างไมกังวลถึงความร้อนที่เผาอยู่บนหัว นางผู้หญิงนั่ง