ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:Phlae Kao 2479.djvu/68

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
พงอ้อแหวกและหักราบออกเปนทาง "เรียม เจ้ามานานแล้วหรือ"

ดูต้นทางสักหน่อยเถอะ ข้าจะนั่งพักสนทนากับพี่เขาสักครู่ข้าก็จะกลับ ไป ไป๊ อ้ายน้องรักข้า"

อ้ายรอดปลื้มนัก เพราะทั้งทุ่งบางกะปิ ถ้าลงใครผูกใจให้พี่ขวัญรักได้แล้ว จะเที่ยวไปบ้านใครหรือเมาเจ็ดหัวเจ็ดหาง ก็ไม่มีใครจะกล้าทำอะไร

มันลุกขึ้นอย่างว่าง่าย "เชิญตามสบายเถอะจ้ะพี่ ฉันจะไปดูต้นทางเอง คอยระวังเสียงกู่ให้ดีก็แล้วกัน"

๖๓