ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:Phu Thi Mai Mi Rangkai 2547.djvu/217

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

ยิงเลย" ผมพูดอย่างมีโกรธหน่อย ๆ

ตาหันมองดูผมแล้วถุยน้ำลาย

"ลูกปืนมันแพงโว้ย ปะเหมาะไปยิงถูกคนเข้าติดคุก" ตาว่า ผมหมดประตูจะพูด เลยนิ่งเงียบ คิดอะไรฟุ้งซ่านไปคนเดียว