ศุภมัสดุ ๑๐๔๒ ศกวอกนักสัตว วัน ๔ ๑๒ ฯ ๕ ค่ำ ทรงพระกรุณาตรัสเหนือเกล้าเหนือกระหม่อมว่า ให้เอากฎหมายเหตุของพระโหรเขียรไว้แต่ก่อน แลกฎหมายเหตุซึ่งหาได้แต่หอหนังสือ แลเหตุซึ่งมีในพระราชพงศาวดานนั้น ให้คัดเข้าด้วยกันเปนแห่งเดิยว ให้รดับศักราชนั้นคุงเท่าบัดนี้[1]
จุลศักราช ๖๘๖ ชวดศก แรกสถาปนาพระพุทธเจ้าเจ้าพแนงเชิง
ศักราช ๗๑๒ ขารศก วัน ๖ ๖ฯ ๕ ค่ำ เพลารุ่งแล้ว ๓ นาลิกา ๙ บาท แรกสถาปนากรุงพระนครศรีอยุธยา
ศักราช ๗๓๑ รกาศก แรกส้างวัดพระราม ครั้งนั้น สมเดจพระรามาธิบดีเจ้าเสด็จนิฤๅพาร จึ่งพระราชกุมารท่านสมเดจพระราเมศวรเจ้าเสวยราชสมบัดติ ครั้นเถิงศักราช ๗๓๒ จอศก สมเดจพระบรมราชาธิราชเจ้าเสดจมาแต่เมีองสุพรรณบูรียขึ้นเสวยราชสมบัดติพระนครศรีอยุทธยา แลท่านจึงให้สมเดจพระราเมศวรเจ้าเสดจไปเสวยราชสมบัดติเมิองลพบุรีย
ศักราช ๗๓๓ กุญศก สมเดจพระบรมราชาธิราชเจ้าเสดจไปเอาเมีองเหนิอ แลได้เมีองเหนิอทังปวง
ศักราช ๗๓๔ ชวดศก เสดจไปเอาเมิองนครพังค่าแลเมิองแสงเชรา ได้เมิอง
ศักราช ๗๓๕ ฉลูศก เสดจไปเมิองซากังราว แลพญาไสแก้วแลพญาคำแหงเจ้าเมิองซากังราวออกต่อรบท่าน ๆ ได้ตัวพญาไสแก้วตาย แลพญาคำแหงแลพลท้งงปวงหนีเข้าเมิองได้ แลทับหลวงเสดจกลับคืนมา
ศักราช ๗๓๖ ขานศก สมเดจพระบรมราชาธิราชเจ้าแลพระมหาเถรธรรมากัลญานแรกสถาปนาพระศรีรัตนมหาธาตุฝ่ายบูรรพทิศหน้าพระบันชั้นสิงหสูงเส้น ๓ วา
ศักราช ๗๓๗ เถาะศก เสดจไปเอาเมิองพิศณุโลก แลได้ตัวขุนสามแก้วเจ้าเมิองแลครัวอพยพมาครั้งนั้นมาก
ศักราช ๗๓๘ มโรงศก เสดจไปเอาเมิองซากังราวเล่า ครั้งนั้น พญาคำแหงแลท้าวผาคองคิดด้วยกันว่าจยอทับหลวง แลจทำหมีได้ แลท้าวผ่าคองเลิกทับหนี แลจึ่งเสดจยกทับหลวงตาม แลท้าวผ่าคองนั้นแตก แลจับได้ตัวท้าวพญาแลเสนาขุนหมื่นครั้งนั้นมาก แลทับหลวงเสดจกลับคืน
ศักราช ๗๔๐ มเมิยศก เสดจไปเอาเมิองซากังราวเล่า ครั้นมหาธรรมราชาออกรบทับหลวงเปนสามารถ แลเหนว่าจต่อด้วยทับหลวงมีได้ จึ่งมหาธรรมราชาออกถวายบังคม
ศักราช ๗๔๘ ขานศก เสดจไปเอาเมิองเชียงใหม่ แลให้เข้าปล้นเมิองนครลำภางมีได้
- ↑ (บานแพนก) นี่คือพระราชพงศาวดารที่เรียกกันว่า ฉบับหลวงประเสริฐอักษรนิติ
หมายเหตุ: อักษรวิธีตามต้นฉบับ
