ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:Prachum Chotmaihet Samai Ayutthaya 2510.djvu/166

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้ตรวจสอบแล้ว
๙๔
จดหมายเหตุ สมัยกรุงศรีอยุธยา

จึ่งแต่งหนังสือให้เข้าไปแก่หมื่นนครเจ้าเมิองนครลำภาง ๆ นั้นจึ่งออกมาถวายบังคม แลทับหลวงเสดจกลับคืน

ศักราช ๗๕๐ มโรงศก เสดจไปเอาเมิองซากังราวเล่า ครั้งนั้น สมเดจพระบรมราชาธิราชเจ้าทรงพระประชวนหนักแลเสดจกลับคืน ครั้นเถิงกลางทาง สมเดจพระบรมราชาธิราชเจ้านิฤๅพาน แลจึ่งเจ้าทองล้นพระราชกุมารท่านได้เสวยราชสมบัดติพระนครศรีอยุธยาได้ ๗ วัน จึ่งสมเดจพระราเมศวรยกพลมาแต่เมิองลพบุรีย ขึ้นเสวยราชสมบัดติพระนครศรีอยุทธยา แลทานจึ่งให้พิฆาฎเจ้าทองล้นเสีย

ศักราช ๗๕๗ กุรศก สมเดจพระราเมศวรเจ้านิฤๅพาน จึ่งพระราชกุมารท่านเจ้าพญารามเสวยราชสมบัดติ

ศักราช ๗๗๑ ฉลูศก สมเดจพญารามเจ้ามีความพิโรทแก่เจ้าเสนาบดี แลท่านให้กุมเจ้าเสนาบดี ๆ หนีรอด แลข้ามไปอยู่ฟากปท่าคูจามนั้น แลเจ้าเสนาบดีจึ่งให้ไปเชิญสมเดจพระอินทราชาเจ้ามาแต่เมิองสุพรรณบุรียว่า จยกเข้าเอาพระนครศรีอยุทธยาถวาย ครั้นแลสมเดจพระอินทราชาเจ้าเสดจมาเถิงใส้ จึ่งเจ้าเสนาบดียกพลเข้าปล้นเอาพระนครศรีอยุทธยาได้ จึ่งเชิญสมเดจพระอินทราชาเจ้าขึ้นเสวยราชสมบัดติ แลท่านจึ่งให้สมเดจพญารามเจ้าไปกินเมิองปท่าคูจาม

ศักราช ๗๘๑ กุรศก มีข่าวมาว่า พระมหาธรรมราชาธิราชเจ้านฤพาน แลเมิองเหนอท้งงปวงเปนจุลาจล แลจึ่งเสดจขึ้นไปถึงเมิองพระบาง ครั้งนั้น พญาบาลเมิองแลพญารามออกถวายบังคม

ศักราช ๗๘๖ มโรงศก สมเดจพระอินทราชาเจ้าทรงชวนนฤพาน ครั้งนั้น เจ้าอ้ายพญาแลเจ้าญี่พญาพระราชกุมารท่านชนช้างด้วยกันณสะพานป่าถ่าน เถิงพิราไลยทังสองพระองคที่นั้น จึ่งพระราชกุมารเจ้าสามพญาได้เสวยราชสมบัดติพระนครศรีอยุทธยา ทรงพระนามสมเดจพระบรมราชาธิราชเจ้า แลท่านจึ่งให้ก่อพระเจดีสองพระองคสรวมที่เจ้าพญาอ้ายแลเจ้าพญาญี่ชนช้างด้วยกันเถิงอะนิจภาพตำบลป่าถ่านนั้น ในศักราชนั้น ท่านสถาปนาวัดราชบุณ

ศักราช ๗๙๓ กุรศก สมเดจพระบรมราชาเจ้าเสดจไปเอาเมิองนครหลวงได้ แลท่านจึ่งให้พระราชกุมารท่านพระนครอินทเจ้าเสวยราชสมบัดติณเมิองนครหลวงนั้น ครั้งนั้น ท่านจึ่งให้พญาแก้วพญาไทเอาแลรูปภาพทั้งงปวงมายังพระนครศรีอยุทธยา

ศักราช ๘๐๐ มเมิยศก ครั้งสมเดจพระบรมราชาธิราชเจ้าสร้างวัดมเหยงเสวยราชสมบัดติ แลสมเดจพระราเมศวรเจ้าผู้เปนพระราชกุมารท่านเสดจไปเมิองพิษณุโลก ครั้งนั้น เห็นน้ำพระเนตรพระพุทธเจ้าพระชินราชตกออกมาเปนโลหิต

ศักราช ๘๐๒ วอกศก ครั้งนั้น เกิดเพลิงใหม้พระราชมนเฑียร

ศักราช ๘๐๓ รกาศก ครั้งนั้น เกิดเพลิงไหม้พระธินั่งตริมุกข

ศักราช ๘๐๔ จอศก สมเดจพระบรมราชาธิราชเจ้าเสดจไปเอาเมิองเชิยงใหม่ แลเข้าเอาปล้นเมิองมีได้ ภอทรงพระประชวน แลทับหลวงเสดจกลับคืน