หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓
พระราชปรารภ
ไตรยปิฎกธรรมนั้นฟั่นเฟีอนวิปริตผิดเพี้ยนไปเปนอันมาก ยาก |
ที่จะเล่าเรียนเปนอายุศมพระพุทธสาศนาสืบไป ก็ได้อาราธนา |
ประชุมเชีญพระราชาคณะทังปวง มีสมเดจ์พระสังฆราชแล |
พระธรรมอุดมพระพุทธโฆษาจารยเปนประธาน ฝ่ายราชบัณ |
ฑิตยนั้น พญาธรรมปรีชาเปนต้น ให้ทำสังคายนายชำระพระ |
ไตรยปิฎกสอบใส่ด้วยอรรฐกะถาฎีกาให้ถูกต้องตามพระพุทธ |
บัญหญัติ พระไตรยปิฎกจึ่งค่อยถูกถ้วนผ่องใสขึ้นได้ เปน |
ที่เล่าเรียนง่ายใจแก่กลบุตรสืบไปภายหน้า ก็เปนพุทธ |
การกธรรมกองการกุศลอันประเสริฐแล้ว แลฝ่ายข้างอาณา |
จักรนี้ กระษัตรผู้จดำรงแผ่นดินนั้นอาไศรยซึ่งโบราณราชนิติ |
กฎหมายพระอายการอันกระษัตรแต่ก่อนบัญหญัติไว้ได้เปน |
บันทัดถาน จึ่งพิภากษาตราสีนเนี้อความราษฎรทังปวงได้โดย |
ยุติธรรม แลพระราชกำหนดบทพระอายการนั้นก็ฟั่นเฟีอน |
วิปริตผิดซ้ำต่างกันไปเปนอันมาก ด้วยคนอันโลภหลงหา |
ความลอายแก่บาปมิได้ ดัดแปลงแต่งตามชอบใจไว้พิภากษาภา |
ให้เสียยุติธรรมสำหรับแผ่นดินไปก็มีบ้าง จึ่งทรงพระ |
กรรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมจัดข้าทูลลอองทุลี |
พระบาทที่มีสะติปัญญา ได้ |
ม.ธ.ก.