ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:Prachum Kotmai Ratchakan Thi Nueng 2482 (2).djvu/4

จาก วิกิซอร์ซ
มีปัญหาเกิดขึ้นขณะพิสูจน์อักษรหน้านี้
ผัวเมีย

อันว่าลักษณเมียนั้น มี ๓ ประการ ๆ หนึ่ง หญิงอันบิดามานดากุมมือให้เปนเมียชาย ได้ชื่อว่า เปนเมียกลางเมือง

ประการหนึ่ง ชายฃอหญิงมาเลี้ยงเปนอนุภรรยาหลั่นเมียหลวงลงมา ได้ชื่อว่า เมียกลางนอก

ประการหนึ่ง หญิงใดมี[1] ทุกขยาก ชายช่วยไถ่ได้มา เหนหมดหน้าเลิ้ยงเปนเมีย ได้ชื่อว่า เมียกลางทาษี

ถ้าชายใดทำชู้ด้วยเมียกลางเมือง ให้ไหมจงเตมโดยพระราชกฤษฎิกา ถ้าชายใดทำชู้ด้วยเมียกลางนอก ให้ไหมโดยพระราชกฤษฎีกาเดิม ทำ ๕ ส่วน ยกเสียส่วน ๑ เอา ๔ ส่วน ถ้าชายใดทำชู้ด้วยเมียกลางทาษี ให้ไหมโดยพระราชกฤษฎีกา ทำ ๕ ส่วน ยกเสีย ๒ ส่วน เอาสามส่วน

ส่วนหญิงอันร้าย ให้เอาเฉลวปะหน้า ทัดดอกฉบาแดงสองหู[2] ร้อยดอกฉะบาเปนมาไลยไส่ ศีศะ/ฅอ ให้นายฉะมองตีฆ้องนำหน้าประจานสามวัน ถ้าจไถ่โทาประจาน ให้ไถ่ตามกระเสียรอายุศมหญิงเปนข้าหย้าช้างหลวง ถ้าชายผัวมันยังรักเมียมันมิให้ประจานไซ้ ให้เอาสีนไหมเข้าพระคลังหลวง

ถ้าหญิงนั้นยังทำชู้ด้วยชายผู้เดียวนั้นถึงสองถ่าเล่าไซ้ 


  1. ต้นฉะบับ: มิ
  2. ฉะบับรองทรง: ทังสองหู
ม.ธ.ก.