เอามือชี้เข้าที่ปาก เบ้งเฮ๊กรู้ว่าเขาใส่ยาเบื่อเมาให้กิน จึงเข้าแก้เบ้งฮิวแลทหารทั้งปวงซึ่งเมาอยู่นั้น แล้วก็พาพยุงจูงกันออกไปนอกค่าย
ฝ่ายจูหลงอุยเอี๋ยนม้าต๋งอองเป๋งกวนสก ห้าคนนี้คุมทหารรายอยู่ครั้นเห็นเบ้งเฮ๊กเข้าในค่าย แล้วกลับออกมาดังนั้น ก็ขับทหารโห่ร้องรบล้อมเข้าไป เบ้งเฮ๊กแลทหารทั้งปวงเห็นข้าศึก รบล้อมเข้ามาทั้งห้าด้านดังนั้น ต่างคนต่างก็ตาใจแตกหนีลงน้ำขึ้นบกไปเอาตัวรอด จูหลงแลนายทัพนายกองทั้งปวง ก็ขับทหารไล่รบจับเบ้งฮิวแลทหารได้มัดไว้เปนอันมาก
ฝ่ายเบ้งเฮ๊กตกใจนัก หนีพลัดกับทหารลงไปข้างริมน้ำ เห็นเรือคอยอยู่คิดว่าทหารพวกของตัว จึงร้องเรียกให้เข้ามารับ ครั้นเรือมาถึงก็ย่างลงเรือออกจากฝั่งข้ามไป ม้าต้ายครั้นเห็นเรือออกมาพ้นฝั่งแล้ว ก็จับเอาตัวเบ้งเฮ๊กมัดพาไป ขงเบ้งเห็นเบ้งเฮ๊กแตกไปแล้ว ก็คืนเข้าอยู่ในค่ายดังเก่า
ฝ่ายจูหลงม้าต้ายนายทัพนายกองทั้งปวง ซึ่งจับได้เบ้งเฮ๊กเบ้งฮิวแลทหารมัดเข้ามาหยุดไว้แต่นอกค่าย แล้วก็ชวนกันเข้าไปบอกขงเบ้งๆได้ฟังจึงสั่งว่าให้เอาแต่ทหาร ซึ่งต้องมัดนั้นเข้ามาให้สิ้น จึงสั่งให้แก้มัดออกแล้ว ขงเบ้งจึงว่าเอ็งทั้งปวงขัดเขามิได้จำใจมารบเครื่องจะเยินยับเสียเปล่าเหมือนหญ้าแพรก ฝ่ายลูกเมียซึ่งอยู่ข้างหลังเล่ารู้ว่าเราจับได้ แล้วก็ร้องไห้ทุกข์โศรกถึงนัก เราจะปล่อยไปเอาบุญแต่ว่าทีนี้อย่ามารบเรา แล้วก็ให้ขับปล่อยไป ขงเบ้งจึงสั่งอุยเอี๋ยนม้าต้ายสามคนว่า ท่านจงคุมทหารข้ามไปแต่เวลากลางคืนนี้ ตั้งอยู่ที่ค่ายเบ้งเฮ๊กรายกันไปทั้งสองข้าง จูหลงอุยเอี๋ยนม้าต้ายรับคำแล้วก็ลาขงเบ้งออกมาจัดแจงทหารยกทัพไปทำตามสั่ง
