ณทมจันทบุรี มองตาลี พม่าคุมทัพเมืองอังวะ เมืองเชียงตุง เมืองหน่าย เมืองลายัท เมืองแสนหวี เมืองหมอกใหม่ นายไพร่ ๑๐๐๐๐ เศษ พานายหน่อคำขึ้นมา โปพม่าเมืองหน่ายส่งตัวเจ้าอรำมาวุทะกับมารดาน้องสาว นายไพร่ ๓๐๐ คนลงไปเมืองอังวะ แล้วนายหน่อคำนำกองทัพยกขึ้นมาเมืองเชียงรุ้ง เจ้าเมืองเชียงรุ้ง แลมหาไชยกลัว เจ้าเมืองเชียงรุ้งหนีไปอยู่เมืองฮ่อ มหาไชยหนีมาเมืองพง ไพร่บ้าน พลเมืองแตกตื่นระส่ำระสายไปสิ้น อยู่มาปีขาลจัตวาศก (จุลศักราช ๑๒๐๔ พ.ศ. ๒๓๘๕) ฮ่อเมืองลามีหนังสือมาว่าได้ลงมาพูดจากับพม่าว่า ฮ่อได้ตั้งเจ้าสุจะวรรณเปนเจ้าเมืองเชียงรุ้ง ฝ่ายพม่าก็ได้ตั้งมาด้วย ทำไมจะให้นาย หน่อคำมาเปนเจ้าเมืองอิกเล่า พม่าว่าเจ้าอังวะโกรธเจ้าเมืองเชียงรุ้งไม่ฟังบังคับบัญชา จึงให้ตั้งนายหน่อคำขึ้นมา ฮ่อว่าไม่ยอม พม่าก็ว่าไม่ฟัง แล้วได้ปฤกษาท้าวพระยาสิงสองปันนาก็ไม่ยอมให้ นายหน่อคำเปน พม่าให้ไปจับพระยาหลวงสิงหไชยา พระยา หลวงวอชูเมืองแสน ฆ่าเสีย ให้มหาไชยเปนแม่ทัพคุมกองทัพ ยกขึ้นไปตีพม่าจับนายหน่อคำฆ่าเสีย มหาไชยเกณฑ์ได้คน ๗๐๐๐ ยกขึ้นไปถึงแขวงเมืองเชียงรุ้ง แล้วนัดทัพพร้อมกันณวัน ๓ ค่ำ เข้าตีทัพพม่าแต่เช้าจนบ่าย กองทัพพม่า กองทัพนายหน่อคำ แตกกระจัดกระจาย ได้ไล่ติดตามไปจนสิ้นแดนเมืองสิบสองปันนา แล้วถอยทัพกลับมาเมืองเชียงรุ้ง พร้อมกันเชิญเจ้าเมืองเชียงรุ้ง มา ครอบครองบ้านเมืองดังเก่า ตัวมหาไชยก็ยังอยู่ที่เมืองเชียงรุ้ง
