หน้า:ประวัติสุนทรภู่ - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๗๐.djvu/71

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๖๓

เมืองเพ็ชรบุรี แต่จะเปนของสิ่งใดหาปรากฎไม่ ได้แต่งนิราศเมืองเพ็ชรบุรีอีกเรื่อง ๑ เปนนิราศสุดท้ายของสุนทรภู่ นับถือกันว่า แต่งดีถึงนิราศภูเขาทองอันเปนอย่างยอดเยี่ยมในนิราศของสุนทรภู่ กล่าวความไว้ในกลอนข้างตอนต้นว่า

อนาถหนาวคราวมาอาสาเสด็จ ไปเมืองเพ็ชรบุรินที่ถิ่นหวาน ลงนาวาหน้าวัด[1] นมัสการ อธิษฐานถึงพระคุณกรุณา ช่วยชุบเลี้ยงเพียงชนกที่ปกเกศ ถึงต่างเขตร์ของประสงค์คงอาสา

เรื่องประวัติของสุนทรภู่ที่ปรากฎในนิราศเรื่องนี้ว่า มีบุตรน้อยไปด้วยอีกคนหนึ่งชื่อ นิล ชรอยจะเปนลูกมีกับภรรยาที่ชื่อ ม่วง บุตรคนใหญ่ที่ชื่อ พัด นั้นก็ไปด้วย ถึงตอนนี้เปนหนุ่มแล้ว แต่บุตรที่ชื่อ ตาบ ไม่ปรากฎในนิราศเรื่องนี้ อนึ่ง ในเวลาเมื่อสุนทรภู่ไปเมืองเพ็ชรบุรีคราวนี้ เปนเวลาอยู่ตัวคนเดียว ไม่มี


  1. วัดอรุณฯ ริมพระราชวังเดิม