หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
เล่ม ๓๑ น่า ๔๖๕
วันที่ ๒๐ ธันวาคม ๒๔๕๗
ราชกิจจานุเบกษา
| โดยทางศัพท์เลขก็ดี หรือขีดเขียนอาการอย่างใด ๆ แลเอาไปพิมพ์ หรือทำเปนเล่ม แลเอาออกโฆษนา โดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้แต่ง หรือจากผู้ที่ได้รับซื้อหรือรับโอนมาจากผู้แต่งก็ดี แลผู้ใดรู้แล้วว่า หนังสือนั้น ๆ ได้พิมพ์ขึ้นแลเอาออกโฆษนาโดยไม่ได้รับอนุญาต บังอาจเอาหนังสือปาฐะกถานั้น ๆ ไปขายหรือเอาออกตั้งวางขายก็ดี ท่านว่า ผู้นั้นมีความผิดตามโทษานุโทษที่ได้กำหนดไว้ในพระราชบัญญัติเดิมแล้วฉนั้น | |
| มาตรา ๘ | บุคคลผู้ที่ได้เสียค่าธรรมเนียมเข้าไปฟังการแสดงปาฐะกะถาในที่ใด ๆ หรือผู้ที่ได้เข้าไปฟังแลอยู่ในที่นั้นโดยทางใด ๆ ก็ดี ท่านห้ามมิให้ถือแลสันนิษฐานว่า เปนผู้ที่ได้มีอนุญาตหรือได้รับความยินยอมให้พิมพ์ ลอกคัด แลโฆษนาเรื่องปาฐะกะถานั้น ๆ โดยเหตุที่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปฟังการแสดงปาฐะกะถานั้นเลยเปนอันขาด |
| มาตรา ๙ | ผู้แต่งหนังสือปาฐะกะถาใด ๆ เรื่องเดียวหรือหลายเรื่องก็ดี หรือผู้ที่ได้รับซื้อหรือรับโอนหนังสือนั้นมาจากผู้แต่งก็ดี เมื่อก่อนที่จะแสดงปาฐะกะถานั้น ๆ จะต้องนำหนังสือมาจดฐเบียรที่กรมพระอาลักษณ์โดยข้อความพิศดาร ดังต่อไปนี้ |
