ศึกจึงเป็นต่อแก่ฝ่ายเกียงจูแหย ตามที่เล่ามานี้ เล่าตามภาพยนตร์จีนที่เคยดู จะตรงกับในเรื่องห้องสินฉบับแปลเป็นภาษาไทยเพียงใดยังไม่ได้สอบ
ในตอนที่ว่า เจ้าหมาจ่อกำหนดวันเชิญเจ้าแปดทิศมาณศาล จับปวยเล่าหวน นั้น เห็นจะเป็นเสียงชาวฮกเกี๋ยน ถ้าเป็นเสียงชาวแต้จิ๋ว คงเป็นคำเดียวกับคำว่า จับโป้ยล่อหั่น ซึ่งแปลว่า พระอรหันสิบแปดองค์ ซึ่งตามคติของมหายานย่อมทำเป็นรูปไว้ทั้งสิบแปดองค์เพื่อผู้ไปบูชาจะได้ไปเสี่ยงทายขอใบเซียมซี (ดังแจ้งอยู่ในหนังสือลัทธิของเพื่อน ภาค ๔ ตอน ๓ นั้นแล้ว)
ย้อนพูดถึงเจ้าหมาจ่อต่อไป ในเรื่องของจีนมีเทวดาผู้หญิงอยู่องค์หนึ่งเรียกชื่อกันว่า หมาโจ๊บ๊อ แปลว่า เจ้าแม่ย่าชวด หนังสือ Schlegel's Siamese Studies สันนิฐานคำว่า แม่ย่านาง ซึ่งเป็นเจ้าประจำเรือนั้นว่า มาจากคำในภาษาจีนว่า (เหย่เหนี่ยง) เหย่ เสียงแต้จิ๋วเป็น เอี๋ย เป็นคำให้เกียรติยศ ใช้นำน่าพระนามพระเจ้าแผ่นดินและขุนนาง ฯลฯ ส่วน เหนี่ยง เสียงพูดในแต้จิ๋วเป็น เนี้ย แปลว่า หญิงในตระกูลเจ้า ตรงกับคำว่า นาง ของเรา เช่น นางพญา นาง
