ประชุมโคลงโลกนิติ/๐๑๕
หน้าตา
หน้า ๘๒-๘๓
๑๕.
ผนฺทนํ จปลํ จิตฺตํ | ทุรกฺขํ ทุนฺนิวารยํ | |
อุชุ˚ กโรติ เมธาวี | อุสุกาโรว เตชนํ[ก] | |
ธรรมบท |
ก. ใจหวาดใจฟั่นฟื้น | โฉงเฉง | |
ใจจักสอนใจเอง | ยากไซร้ |
ใจปราชญ์ดัดตามเพลง | ดูง่าย นักนา | |
ดุจช่างปืนดัดไม้ | แต่งให้ปืนตรง | |
สำนวนเก่า |
ข. ใจแปรใจว่างพื้น | โฉงเฉง | |
ใจจักสอนใจเอง | ยากไซร้ |
ใจปราชญ์ดัดตามเพลง | ใจซื่อ | |
ดุจช่างปืนดัดไม้ | แต่งให้ปืนตรง | |
สำนวนเก่า |
ค. ใจแปรใจฟุ้งซ่าน | โฉงเฉง | |
ใจรักษาใจเอง | ยากไซร้ |
ใจปราชญ์แต่ปางเพรง | ใจซื่อ | |
ดังช่างปืนดัดไม้ | แต่งให้ปืนตรง | |
สำนวนเก่า |
ง. ใจชนใจชั่วช้า | โฉงเฉง | |
ใจจักสอนใจเอง | ไป่ได้ |
ใจปราชญ์ดัดตามเพลง | พลันง่าย | |
ดุจช่างปืนดัดไม้ | แต่งให้ปืนตรง | |
สมเด็จฯ กรมพระยาเดชาดิศร |
เชิงอรรถ
[แก้ไข]ก คาถาหมายเลข ๑๕ ตรงกับใน พระธรรมบท ร.
บทอธิบายศัพท์
[แก้ไข]- ฟั่น – มืดมัว ยุ่งเหยิง ปะปน
- ช่างปืน – ช่างทำคันธนู หน้าไม้ และลูกธนู
- ปางเพรง – ปางก่อน